عدل آن است که مکلف اعتقاد کند که فعل خداى تعالى همه حسن است، یعنى خوبست و مشتمل بر حکمت و مصلحت است. عز الدین بن جعفر بن شمس‌الدین آملی معروف به

صفت عدل طبق تقسیم ‏بندى صفات خدا، در بخش صفات فعل قرار مى‏ گیرد و یکى از آن ها محسوب مى شود، چرا که توصیفى است براى افعال خداوند. معنای عدل الهی

توحید صفاتی یعنى درک و شناسایى ذات حق به یگانگى عینى با صفات و یگانگى صفات با یکدیگر. توحید ذاتى به معنى نفى ثانى داشتن و نفى مثل و مانند داشتن

در معنى کلام و تعریف تکلم و نحوه صدور آن از حق تعالى، بین متکلمان اختلاف و گفتگو حاصل شد، و چون اولین بحث و گفتگوى آن ها در این مطلب بود لذا این

صفت اراده از صفات ذات یا از صفات فعل است. در این مورد، بین حکماء و متکلمان اختلاف نظر پدید آمده است. حکماء اراده را علم به صلاح و از صفات ذات

حدوث و قدم کلام خدا، یکی از مسائل اختلافی بین متکلمان اسلامی است. در این که خداوند متکلم است هیچ اختلافی بین مسلمانان وجود ندارد و آن را یکی از

توحید افعالی از اندیشه‏ هاى اساسى اسلام است که برگرفته از قرآن است، توحید افعالى یا همان قول به‏ «لا مؤثر فی الوجود الا الله» است. قرآن کریم به

از دیدگاه اهل سنت عصمت انبیاء مورد پذیرش نیست. اهل سنت انبیاء را قبل از بعثت معصوم نمی دانند و جمهور اهل سنت یعنی اشاعره و اهل حدیث و عده ای از

دین انسان محوری چون بودیسم در همه شاخه هایش به مسأله رنج پرداخته، خاستگاه آن را در خود انسان می یابد و در صدد ارائه راه کاری است که نجات از همه