آنچه مسلم است این است که حضرت مسیح (علیه السلام) یکی از پیامبران اولوالعزم و دارای کتاب آسمانی به نام انجیل بوده است. قرآن کریم در موارد متعددی

تثلیث، اساسی ترین اصل از اصول آیین مسیحیت است. تثلیث در اصطلاح علم ادیان به معنای سه گانه ‌پرستی است. تثلیث در ادیان قدیم نیز رایج بوده به خصوص

انجیل های چهار گانه مسیحیت جزیی از عهد جدید کتاب مقدس مسیحیان است. کتاب مقدس مسیحیان از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول آن عهد عتیق است که مشتمل بر

دین مسیحیت منسوب به حضرت مسیح (علیه السلام) است. دین حضرت مسیح (علیه السلام) دین توحیدی و مانند دین اسلام برای هدایت بشر نازل شده بود. این دین

پولس مردی یهودی الاصل است که در زمان حضرت مسیح (علیه‌ السلام) دشمن سرسخت مسیحیان بود و آنان را  مورد شکنجه و آزار قرار داده و به قتل می رساند. او

رهبر و پیشوای اصلی مسیحیت فعلی پولس رسول است. عهد جدید مسیحیان بر مبنای تفکر پولس نگاشته شده که بیشتر آن را رساله های پولس تشکیل می دهد. پولس

یکی از عقاید مهم مسیحیت تجسد عیسی (علیه السلام) است که رکن اصلی مسیحیت را می سازد. اگر تجسد را از مسیحیت بگیریم اصل مسیحیت زیر سوال رفته و تمام

مسئله تثلیث هرچند در اناجیل به صورتی که امروز در میان مسیحیان مطرح است وجود ندارد، اما مواد خام آن در اناجیل ساخته و پرداخته شده است؛ یعنی در

عشای ربانی یکی از آیین های هفتگانه شعایر مسیحیت و از اصول دیانت مسیحی است و آنها عبارت اند از: تعمید، تایید، ازدواج مسیحی، اعتراف، دستگذاری ،