پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه اسلام احکام اسلام
منابع احکام، از مسائل مهم در دین اسلام است؛ زیرا احکام اسلامی، دستورات خداوند است که از قرآن و احادیث نبوی و در برخی موارد از حکم عقل و اجماع
از مسائل مورد بحث در موضوع اجتهاد، طرح انفتاح یا انسداد این باب است؛ به این معنا که اختلاف است آیا باب استنباط وظایف یا استخراج حکم افعال
از بررسى ادلّه «انفتاح باب اجتهاد» استفاده مى‌شود پذیرش انسداد باب اجتهاد، مشکلاتى را به بار خواهد آورد تا آنجا که به نقصان اسلام منتهى
۱. اجتهاد از نظر لغت اجتهاد در لغت از ریشه «جَهْد» به فتح جیم، یا از «جُهد» به ضمّ جیم است؛ فیّومى مى‌گوید: «الجُهد بالضم فى الحجاز و بالفتح فى
اجتهاد تقسیماتى دارد و هدف ما در این مقام، بیان همه اقسام آن نیست، تنها جهت روشن شدن مفهوم اجتهاد در عنوان بحث، به بعضى از آنها اشاره مى‌شود.
اشاره بحث از فلسفه احکام و قوانین اسلامى، از بحثهایى است که امروزه با آن سر وکار داریم و بخش قابل توجهى از پرسشها و پاسخهاى ما را تشکیل مى دهد.
«اجتهاد در مقابل نصّ» را بعضى جزء «فقه» به حساب نیاورده‌اند. در موسوعه مصرى «عبد الناصر» تحت عنوان «ما لیس فقهاً» این چنین آمده است: آرایى که
فروع دین و یا احکام عملى عبارت است از «وظایف شرعى که مکلّفین باید به آن عمل کنند» [۱] و از آنجا که هر عملى داراى حکم و دستور خاصّى است، مکلّف باید
در لسان روایات کلمه تقلید و مشتقات آنگاه به معناى لغوى و گاه به معناى اصطلاحى آن به کار رفته است. در ارتباط با معناى لغوى تقلید مى‌توان به این
