یکی از مسائل مهم اجتماعی در دین اسلام، تعامل با غیر مسلمانان است. با توجه به این که اسلام دین اندیشه ورزی و عقلانیت است، تعامل با غیر مسلمانان

بررسى دلیلهاى دیدگاه دوم دربرابر دیدگاه اول که معتقد بود اصل بنیادین برداشتن روابط با کشورهاى غیر اسلامى و زندگى مسالمت آمیز است و تا هنگامى

وضعیتى که امروز بر دنیاى اسلام حاکم است که هرگوشه اى از آن به صورت کشورى مستقل و جدا از پیکره جهان اسلام با مرزبندیهاى خاص جغرافیایى و حکومت و

محتوای دین اسلام که در قرآن و احادیث صحیح معصومین بیان شده، هیچ نقص و عیبی نداشته و نه تنها استعداد و قوه خشونت پروری ندارد؛ بلکه اگر مسلمانان

اسلام، دین فطرت پاک انسانی و آیین مهر ورزی است و برای هدایت و سعادت همه بشریت آمده است. در روایات و احادیث، هم زیستی مسالمت آمیز و رعایت حقوق

اسلام، دین فطرت پاک انسانی و آیین مهرورزی است و برای هدایت و سعادت همه بشریت آمده است. از آن جا که انتخاب دین امری اختیاری است، همیشه در همه

  اهمیت بحث در اصل روا بودن گردش گرى و جهانگردى، بحثى نیست، بلکه براساس رهنمودهاى فراوانى که در منابع دینى وجود دارد مسلمانان به سیر و سیاحت

انتخاب دین یک امر اختیاری می باشد و می توان گفت که در همه جوامع اسلامی افراد غیرمسلمان وجود دارد، اما توصیه اسلام درباره رفتار با غیرمسلمانان

«سیره» در لغت، به معنای سنّت، روش، مذهب، هیأت، حالت، طریقه و مانند این‌ها است و نیز می‌توان آن را نوع و سبک رفتار معنا کرد. (۱) مورّخانی که در