پیامبران الهی در طول تاریخ از سوی خداوند برای هدایت بشر و تامین سعادت دنیوی و اخروی فرستاده شده اند اما متاسفانه اکثر مردم از آنان تبعیت و

مقام امامت بالاتر از  مقام نبوت است، با این حال مقام امامان (ع) بالاتر از مقام پیامبر اسلام (ص) نیست؛ زیرا پیامبر اسلام (ص) افزون بر مقام امامت

دوران فترت در اصطلاح کلامی و قرآنی،‏ فاصله میان دو حجت را گویند که مردم در اثر رفتن حجت پیشین، به مرور دست از دین و آیین بکشند و به فساد و پیروى

بنا بر آموزه های دین مبین اسلام، خداوند دو نوع پیامبر را برای هدایت بشر فرستاده است که یک نوع آن پیامبر اولوالعزم است و نوع دیگر آن غیر

طبق نص صریح آیات قرآن کریم، هدایت اجباری انسان از سوی خداوند نفی شده است و خداوند هرگز کسی را به اجبار هدایت نمی کند. هدایت اجباری از دیدگاه عقل

اثبات نبوت پیامبران، یکی از امور بسیار مهم و حیاتی در حوزه اعتقادی است. وقتی کسی ادعای نبوت می کند معنایش این است که از سوی خداوند آمده است پس او

رسالت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به دلیل این که آخرین پیامبر خدا است از اهمیت به سزایی برخوردار است و باید دلایل متقنی برای اثبان

دین اسلام و دین مسیحیت بر این مطلب اتفاق نظر دارند که حضرت مسیح (علیه السلام) دارای حواریون بوده است اما در اوصاف و شخصیت آنان با هم اختلاف

بوت حضرت مسیح (علیه‌السلام) در کودکی و سخن گفتن آن حضرت در گهواره اختصاص به آن حضرت دارد و در میان پیامبران دیگر الهی چنین اتفاق خارق العاده ای