نظریه امانوئیل کانت آخرین تفسیر از پلورالیزم دینی است که  در آن قرائت وحدت دین در واقع حفظ شده و تعدد آن معلول برداشت ‌هاى گوناگون پیامبران

پلورالیزم دینی Religious Pluralism از مسائل کلامى نوظهورى است که اخیرا بر سر زبان ها افتاده، و کتاب و مقالات متنوعى در تبیین و تحکیم، و یا رد و نقد آن

با توجه به این که پلورالیزم دینی، دارای قرائت ‌هاى مختلفى است، نمی توان براى طرح آن، انگیزه واحدى را طرح کرد؛ زیرا هر تفسیرى مى ‌تواند، انگیزه

نظریه «کثرت گرایی دینی» یا پلورالیزم دینی، تفسیر و قرائت ‌هاى گوناگونی دارد که بدون بررسى دقیق یکایک این قرائت ‌ها، نمى ‌توان درباره آن

طرفداران پلورالیزم بر این باور هستند که گوهر ادیان، برای نجات انسان و رساندن او به هدایت و رستگاری است و گوهر ادیان به ویژه در ادیان الهی، یکی

پلورالیزم از اصطلاحاتی است که در حوزه های مختلفی کاربرد دارد. یکی از حوزه های مهمی که پلورالیزم در آن کاربرد دارد حوزه دین است که از آن

تکثر گرایی دینی به معنای حقانیت همه ادیان از دیدگاه قرآن کریم مردود است؛ زیرا از دیدگاه قرآن، دین حق منحصر در یک دین است و بیش از یک دین نمی

جان هیک که شدیدا حامی پلورالیزم دینی است در تمثیلی که مولانا جلال الدین بلخی آن را در اشعارش آورده دلیل بر پلورالیزم دینی گرفته است. مولانا

اساس و پایه نظریه پلورالیزم، از مجموعه مسائلی شکل گرفته که در حوزه فلسفه دین پیرامون آن ها بحث و گفتگو شده و برخى از اصول آن ‌برگرفته از مبانی و