بیعت رضوان یا بیعت شجره، پیمان دوباره جمعی از صحابه با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است که در سال ششم هجری در نزدیکی مکه و قبل از صلح حدیبیه

سفر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به طائف بعد از آن صورت گرفت که در سال دهم بعثت، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دو حامى بزرگ و

پیمان دفاعی مسلمانان توسط پیامبر خدا در مدینه با هدف وحدت هر چه بیشتر بین مسلمانان مهاجر و انصار نوشته شد و یهودیان مدینه نیز آن را امضا کردند.

مباهله، در تاریخ اسلام، رویداد معروف و متواتری است که به مناسبت‏ های‏ مختلف در منابع تفسیری، تاریخی و حدیثی به آن پرداخته شده است. پیامبر

پیمان اخوت میان مسلمانان (مهاجرین و انصار) در مدینه، به عنوان یکی از مهم‌ ترین و نخستین اقدامات سیاسی، اجتماعی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و

پیامبر اسلام (ص) در قرآن کریم، پیامبر امی معرفی شده است. معنای آن این است که آن حضرت از کسی نوشتن و خواندن نیاموخته است؛ هر چند می توانسته است که

موقعیت جغرافیایی شعب ابی طالب در مکه و در میان دو کوه «ابوقبیس» و «خندمه» قرار دارد. به علت آزار مشرکان نسبت مسلمانان پیامبر خدا (صلی الله علیه

مطابق گزارشات تاریخی، زن در جاهلیت و پیش از اسلام، هیج جایگاهی و منزلت اجتماعی نداشته بود و حتی به عنوان کالا و اموال قابل انتقال به ارث می

حضرت خدیجه دختر خویلد بن عبد العزى از اشراف مکه و زنى خردمند، هوشمند، با درایت، پارسا و پاکدامن بود و بهترین زن قریش به شمار می آمد.ایشان در