آیین بودا یکی ادیانی است که در اثر اصلاح آیین هندو به وجود آمده است. آیین بودا موسس خاصی دارد و رهبر آن بودا (Buddha) به معنای بیدار، لقب گوتا ما

اشاره: آیین بودیسم یکی از شاخه‌های کیش هندوست (۱) که ابتدا در هندوستان و حدود دو قرن بعد از وفات بودا به همت فرمانروایی به نام «آشوکا» رشد و

اشاره: بودیسم در هندوستان به وجود آمد اما آیین بودیسم و هندوئیسم کاملا از هم متمایزند و تقریبا در جهت مخالف هم قرار دارند. در آیین هندو مسئله

اشاره: معاد و قیامت  از اصول دین اسلام است که  به معنای بازگرداندن انسان پس از مرگ به زندگی در روز قیامت است. بنابر این اصل، همه انسانها در روز

آموزه بودا و راهی که او برای رهایی و رسیدن به نیروانا تعلیم می داد، بر پایه هستی شناسی خاص او استوار شده بود. راهبانی هم که به دنبال دست یابی به

«بلوهر و بوداسف»‌، داستانی دینی و اخلاقی درباره زندگی بودا و چگونگی رسیدن او به اشراق در پی تعلیمات بلوهر است. داستان‌ «بلوهر و بوداسف»‌ از

بودیسم یکی از چند دین جهان است که مفهوم «متن مقدس وحیانی» را رد می کند، با این حال زندگی بودایی بر مبنای آنچه درون متون مقدس بودایی است می گذرد.

تناسخ، به معنای ورود دوباره روح در جسم های مادی و یا فوق طبیعی (مانند خدایان و فرشتگان) و ادامه حیات آن در آن کالبد جدید است. بنا بر تناسخ، حیات

شهر باستانی بلخ نقش مهمی در شکل گیری فرهنگ دینی ایران داشته است؛ این شهر یکی از پایگاه های مهم بودیسم – پیش از ساسانیان تا پس از اسلام – بوده