آیین بودا یکی ادیانی است که در اثر اصلاح آیین هندو به وجود آمده است. آیین بودا موسس خاصی دارد و رهبر آن بودا (Buddha) به معنای بیدار، لقب گوتا ما

مندله از آموزه های وجره یانه، یکی از طریقت های رازآمیز بودایی است. در این طریقت بودایی مندله، جایگاه مهمی در مراحل سلوک، تفکر و بیداری معنوی

راه رستگاری یکی‌ از مفاهیم‌ بنیادینی‌ است‌ که‌ دغدغه‌ مکاتب‌ مختلف‌ دینی‌ بوده و اساسی ترین‌ هدفی‌ است‌ که‌ ادیان رسیدن به‌ آن را در

آموزه بودا و راهی که او برای رهایی و رسیدن به نیروانا تعلیم می داد، بر پایه هستی شناسی خاص او استوار شده بود. راهبانی هم که به دنبال دست یابی به

«بلوهر و بوداسف»‌، داستانی دینی و اخلاقی درباره زندگی بودا و چگونگی رسیدن او به اشراق در پی تعلیمات بلوهر است. داستان‌ «بلوهر و بوداسف»‌ از

بودیسم یکی از چند دین جهان است که مفهوم «متن مقدس وحیانی» را رد می کند، با این حال زندگی بودایی بر مبنای آنچه درون متون مقدس بودایی است می گذرد.

تناسخ، به معنای ورود دوباره روح در جسم های مادی و یا فوق طبیعی (مانند خدایان و فرشتگان) و ادامه حیات آن در آن کالبد جدید است. بنا بر تناسخ، حیات

شهر باستانی بلخ نقش مهمی در شکل گیری فرهنگ دینی ایران داشته است؛ این شهر یکی از پایگاه های مهم بودیسم – پیش از ساسانیان تا پس از اسلام – بوده

گر چه‌ شاید در نگاه نخست‌، بودیسم‌ هینه یانه‌ عاری از هر گونه‌ قداست‌ به‌ نظر برسد، اما در بودیسم مهایانه‌‌ اعتقاد به‌ امر قدسی‌ و