تقیه اصطلاحی فقهی است. کلمه «تقیه» از «اتّقی یتّقی» گرفته شده و به معنای پرهیز کردن و پرهیزکاری است. در اصطلاح، برای تقیه تعریف های متعددی بیان

مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) مجموعه اشعار زیبایی را در مورد امام حسن عسکری (علیه السلام) سروده اند که در این نوشتار، به

در احتجاجی از امام حسن عسکری (علیه السلام) آن حضرت ضمن نقد عوام یهود درباره کلمه امی در آیه ۷۸ سوره بقره که می فرماید: «و برخى از آنان امى هستند

هاروت و ماروت، دو فرشته الهی بودند که پس از وفات حضرت سلیمان (ع) برای از بین بردن جادوی ساحران به مردم سحر می آموختند؛ ولی مردم از این علم، در راه

اشاره: سرنوشت نرجس مادر امام زمان (علیه السلام) به اراده خداوند رقم خورده است که از دربار قیصر روم به منزل امام معصوم می رسد. داستان این زند

اشاره: صفات پسندیده و کمالات انسانى به دو صورت در انسان پدید میآید: یکى از راه تلاش و کوشش و جدیت خود انسان و دیگرى از طریق وراثت و کمالاتى که در

 میان امام مهدى علیه السلام و حضرت مسیح علیه السلام، از جهات متعددى ارتباط است. یکى از این موارد، مادر بزرگوار آن امام است. در روایتى از پیامبر

درآمد: در میان زنان و مادران معصومان، نام «نرگس »تلالو و نورانیت  خاصى دارد، بانویى که در قسطنطنیه زاده شد و در قصر قیصر رو م  شرقی  جدپدری خود

درآمد: در میان زنان و مادران معصومان، نام «نرگس »تلالو و نورانیت خاصى دارد، بانویى که در قسطنطنیه زاده شد و در قصر قیصر روم شرقى جدپدرى خود رشد