سرآغاز عمر کوتاه، اما پربرکت و البته پرحادثه امام جواد(علیه السلام) و وقایعی که در مدت کوتاه امامت ایشان رخ داده – که تمامی آنها دلالت بر

روزى مامون – خلیفه عبّاسى – به همراه برخى از اطرافیان خود به قصد شکار عزیمت کرد. پیش از آن که آنان از شهر خارج شوند، در مسیر راه به چند کودک

اشاره: امام جواد  بزرگواران چشمه های جوشان معرفت و گنجینه های علوم الهی هستند که چون چراغی پرفروغ و خاموش نشدنی در وادی جهل و ظلمت پرتوافشانی

اشاره: بهره‎گیری از فرصت برای رفع مشکلات مردم و گره گشایی ازکار آنان از مسلمات سیره امام جواد ـ علیه السّلام ـ است؛ چنان که «مردی از اهالی

اشاره: آن حضرت نهمین امام می باشد که به تسدید الهی سخن می گفت و موصوف به علم و هدایت گری بوده و فضایل و مناقب ایشان در بین مردم انتشار داشت. ایشان

اشاره: امام جواد(علیه السلام) در اخلاق کریمه و صفات پسندیده و علم، معرفت، دانش، زهد و تقوا، وارث اجداد بزرگوار و در عظمت و جلالت، زبانزد خاص و

اشاره: امام نهم شیعیان، نامش «محمّد»، کنیه اش «ابو جعفر» و معروف ‏ترین القاب او «تقیّ» و «جواد» است. آن بزرگوار در ماه مبارک رمضان سال ۱۹۵ هجری

اشاره: امام جواد علیه السلام به دلیل بهره مندی از موهبت های الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند شخصیت والای علمی اخلاقی ایشان در نگاه خلفاء،

اشاره: امام جواد علیه السلام در سال ۲۰۳ قمری و در سن هشت سالگی بعد از شهادت پدر بزرگوارش این مسؤولیت را پذیرفته و عملاً به هدایت و ارشاد مردم