- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
بنای کوچکی که از دور به یک خانه روستایی شبیه است در آن سوی آخرین منازل منتهی به محدوده بیرون از روستای نوق واقع است.با گذر از روستای بسیار قدیمی نوق در ۲۰ کیلومتری مرکز شهر رشتخوار که با خانه های گلی و کوچه های تنگ که فقط با یک موتور یا حداقل با یک خودرو می توان از آن عبور کرد خارج شده و به سمت امام زاده میر قوام الدین از فرزندان امام موسی کاظم(ع) می رسیم.بارگاه و گنبد این مزار یا زیارتگاه که در محصور تعدادی درختان چنار چند صد ساله واقع شده مشتاقان را به سوی خود دعوت می کنند.
بر مزار این امام زاده به تازگی گنبدی احداث شده و شکل امروزی پیدا کرده است، کنار این زیارتگاه سنگی بزرگ به طول دو متر به چشم می خورد که توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند. بر روی این سنگ نوشته هایی از جمله تاریخ این مکان حک شده که قدمت این بنا را به دوران صفویه می رساند.در حاشیه مزار این امام زاده مزار امام زاده شیخ عبدال که هنوز شجره نامه ای برای آن مشخص نشده به چشم می خورد.
مزار این امام زاده در ایام مختلف سال مشتاقانی را به خود جلب می کند. در این مجموعه مهمانسرایی که امروزه به علت کم توجهی و کمبود اعتبار به صورت مخروبه شده نیز به چشم می خورد.بر سر در ورودی مقبره انواع زیارت نامه با خطوط زیبا نصب شده و ضلع جنوبی این محوطه در حال حاضر مکان مهمی برای دفن اموات روستای نوق شده است.
در کتاب گذرگاه تاریخ خراسان، به نقل از کتاب بحرالانساب ابن عتبه احمدبن علی بن الحسین الحسنی نوشته شده است از فرزندان صالح امام موسی کاظم علیه السلام ۵ نفر به اسامی حمزه، قدرالدین، قوام الدین، بدرالدین و صدرالدین از بغداد روی به این ولایت نهادند و چون به این شهر رسیدند، متفرق شدند.هدف آنان تفسیر احکام اسلام و ارشاد مردم بود و به همین خاطر به شهرستان رشتخوار عزیمت کردند.
به نوشته این منبع، قوام الدین در محل فعلی شهرستان رشتخوار بر اثر بیماری درگذشت و در روستای نوق فعلی که آن زمان از آبادی های مهم محسوب می شد به خاک سپرده شد.مقبره این امام زاده با وجود مدارک مستند مبنی بر اصلیت آن، در مکانی ساده و غریب، برای بسیاری از مردم ناشناخته مانده است.