ریشه یابی غر زدن همسر و روش صحیح برخورد با آن

حقیقت این است که غر زدن همسر و ایرادگیری مستمر او، لذت و شیرینی زندگی مشترک و مهر و محبت بین همسران را کمرنگ نموده و نهاد خانواده را به چالش و تزلزل دچار می سازد. فرض کنید بعد از یک روز کاری خسته کننده به خانه بر می گردید. هنوز درگیر تلاطم موقعیت و مشکلات کاریتان هستید که غر زدن همسر شما شروع می شود:

«بعد این همه سال زندگی متوجه نشدی، من خوشم نمیاد لباساتو بندازی رو مبل؟! چند دفعه بگم صندلی رو اینجا نذار؟! پس چرا آشغالا رو نمی بری بذاری بیرون؟! چند دفعه بگم دوست ندارم با کفش بیرون تو اتاق راه بری؟! چرا مادرت پیش بقیه احترام منو نگه نمی داره؟!

همه کارهای خونه و زندگی رو دوش من افتاده، چرا این قدر بی مسئولیت و خونسردی؟! هیچی بلد نیستی و هیچ چیزی رو جدی نمی گیری؟! چرا به حرفام گوش نمیدی؟! اصلا به چی فکر می کنی؟! و …»

و بدین ترتیب غر زدن همسر شما تا آخر شب ادامه می یابد و وی با غر زدن و بیان جملاتی از این دست و آزاردهنده، سوهان روح شما می شود.

شاید شما هم با چنین مشکلی (غر زدن همسر) در زندگی مشترکتان مواجه باشید. تا به حال شما خانم عزیز، فکر کرده اید که چرا مدام در حال غر زدن هستید؟ آیا غر زدن، یک عادت و خصیصه بارز اخلاقی شماست یا صرفا در مواقعی خاص، این رفتار در شما نمود می یابد؟ آِیا همسرتان به شما گوشزد کرده است که بسیار غر می زنید و این رفتار شما موجب رنجش و تکدر خاطر وی می شود؟

آِیا می دانید که با غر زدن و گفتن این قبیل جمله ها، تیشه به ریشه زندگیتان می زنید و آرامش و امنیت زندگی مشترکتان را لا به لای این جملات گم می کنید؟ اصلا فکر کرده اید که چرا و به چه علت مدام غر می زنید؟ آیا راهکارهایی را برای خاتمه دادن به این رفتار را امتحان کرده اید؟

حال شما آقای عزیز! احساس می کنید که واقعا غر زدن همسرتان زندگیتان را سخت و طاقت فرسا کرده؟ فکر می کنید غر زدن همسرتان، آرامش روحی و روانی را که با آمدن به خانه انتظار دارید را خدشه دار می کند و دیگر از این وضعیت خسته شده اید؟ شما فکر می کنید غر زدن همسرتان، یکی از عادات همیشگی اوست یا در مواقع خاصی شدت می یابد و بروز می کند؟

غر زدن همسر باید ریشه یابی شود

آیا تا به حال سعی کرده اید غر زدن همسرتان را ریشه یابی نمایید و این معضل را از زندگی زناشویی تان ریشه کن کنید؟ چه تدابیری اندیشیده اید؟ با غر زدن همسرتان، به طور منفعلانه و با بی توجهی به گفته هایش برخورد کرده اید و یا گاها با مشاجره و دعوا و تخطئه کردن همسرتان و گفتن این عبارت که «این عادت همیشگی توست، من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم؛ زیاد خودتو به آب و آتیش نزن، من همینی ام که هستم میخوای بخواه، نمیخوای نخواه» و با گفتن هزاران جمله و رفتار این چنینی، با این مشکل مقابله کرده اید.

آیا می دانید غر زدن همسر، بدون ‌دلیل نیست و سر منشاء آن کجاست؟!

یکی از دغدغه های زندگی اکثر خانواده ها «غر زدن همسر» (یکی از طرفین و گاها در مواردی هم، هر دو طرف) می باشد که آگاهی از آن، می تواند در بهبود ارتباطات خانواده موثر باشد.

اگر شما زوج عزیز، خواهان آن هستید که به طور اصولی و کاربردی، از چگونگی و چرایی این آفت زندگیتان آگاه شوید و رفتارهای مسبب این معضل را اصلاح نمایید، بهتر است با ما همراه باشید و یقین داشته باشید که با همکاری یکدیگر و ممارست و صبر بر تمرین، تغییر این سبک زندگی امکانپذیر خواهد بود.

ماهیت غر زدن همسر

حال، اجازه دهید موضوع را بشکافیم: غر زدن نوعی پاسخ ساده انگارانه به موقعیت هایی است که فرد به موجب آن، احساس درماندگی و ناکامی، یاس، خشم، بدبینی، ناامیدی، تنهایی و بی کسی، مورد توجه نبودن و… می کند و در نتیجه آن، بدون توجه به موقعیت و وضعیت شنونده، به بروز ناپخته احساسات درونی خود می پردازد و با بیان جملاتی نارسا، نامناسب، کلیشه ای و گاها تکراری، نارضایتی و ناراحتی خود را ابراز می کند.

گاهی اوقات غر زدن، به یک واکنش تکراری و عادتی در بیان احساسات تبدیل می شود که به مرور زمان، موجبات دوری، کینه، نفرت و جدایی، سردی روابط و در نهایت اختلاف و کشمکش میان زوجین را فراهم می سازد. اگر چه همه ما، غر زدن را خصلتی زنانه قلمداد می کنیم؛ اما جالب است که بدانید مردان در این زمینه، رقیب قدر خانم ها به شمار می آیند.

از آنجایی که «قدرت کلامی و هیجانی» یکی از مهمترین تفاوت های زنان و مردان است و زنان بیشتر از مردان، نیازمند ارتباط کلامی هستند و از هر وسیله و بهانه ای برای برقراری ارتباط استفاده می کنند و هیجانات خود را بروز می دهند، این اندیشه به ذهن متبادر می شود که غر زدن، رفتاری است که اکثر زنان انجام می دهند.

زن و شوهرها انتظار دارند زندگی زناشویی با کیفیت و کارآمدی داشته باشند تا از طریق آن، بتوانند انتظارات، نیازها و خواسته های خود را برآورده سازند. طبیعتا، اگر این نیازها و تمایلات برآورده نشود، زوجین احساس سرخوردگی کرده و بدین ترتیب، شیوه هایی را برای جلب رضایت و توجه همسر جستجو می کنند که شاید غر زدن یکی از آن تدابیر باشد. غافل از آن که غر زدن یک شیوه ناکارآمد و فریاد نارسا برای کسب نیازهای هدفمندانه بالاخص نیاز به توجه است.

غر زدن نوعی ارتباط کلامی ناپخته و غیرمستقیم است و معمولاً شخص غرغرو، طرف مقابل خود را تحت بمباران کلمات و جملات مربوط یا نامربوط قرار می دهد که این خود، نشان دهنده آن است که در زندگی مشترک، مسئله ای وجود دارد که موجب آزار و رنجش فرد می شود.

سبک واکنشی زوج ها به غر زدن همسر

دو طرز برخورد با این مسئله قابل مشاهده است در گروهی از زوجین، این طرز گفتگو با یکدیگر، به صورت شیوه ای از ارتباط همسران در‌ می آید و آنها به این ریتم زندگی عادت نموده و زندگی خود را بدون هیچ ناراحتی سر می کنند، اما در اکثریت قریب به اتفاق همسران، پس از مدتی تحمل این شرایط، زوج یا زوجه خسته و بی حوصله شده و توان شنیدن این جملات را از دست می دهد و به پرخاشگری، بی توجهی، کناره گیری و مشاجره می پردازد.

به لحاظ “قدرت کلامی و هیجانی” تفاوت مشهودی بین زنان و مردان قابل مشاهده است و زنان بیشتر از مردان، نیازمند ارتباط کلامی هستند و از هر وسیله و بهانه ای برای برقراری ارتباط استفاده می کنند و هیجانات خود را بروز می دهند، این اندیشه به ذهن متبادر می شود که غر زدن، رفتاری است که اکثر زنان انجام می دهند.

با این اوصاف، در ادامه به طور جداگانه برای زنان و مردان راهکارهایی را ارائه خواهیم نمود که در سامان بخشیدن و خاتمه دادن به این وضعیت مثمر ثمر باشند.

پیش از بیان نکات کلیدی، لازم دیدم این نکته را یادآوری کنم که توصیه های عنوان شده، با توجه به تفاوت های عاطفی – شناختی زنان و مردان مطرح گردیده است و به لحاظ کاربردی، مطلقا مختص یک جنس نیست. شما با توجه به مشکلاتتان، می توانید از هر دو نوع توصیه برای بهبود وضعیتتان استفاده نمایید.

۱-توجه به ویژگی های عاطفی و شناختی زنان

قصد اصلی زنان از غر زدن، آن است که به نحوی به نیاز صحبت کردن خود پاسخ دهند. مردان باید متوجه باشند که زنان، نیاز مبرمی به برآوردن نیازهای عاطفی شان دارند، برآوردن این نیاز، بیش از برطرف کردن سایر نیازهایشان، برای آنان ارزشمند است. زنان بر خلاف مردان، با صحبت کردن سبک می شوند و با بازگو کردن اضطراب ها، غصه ها و نگرانی هایشان آرام می گیرند. این، یکی از مواردی است که مردان توجه زیادی به آن نمی کنند.

با هم کلامی و گفتگو با همسرتان، به او کمک کنید تا به راحتی احساسات منفی و نارضایتی اش را بیان کرده و از این طریق بار هیجانات منفی او را به سرعت کاهش دهید، بهتر است به طور ماهرانه از کلمات استفاده نمایید.

مثلا، به او بگویید: «می دانم ناراحتی، حق با توست؛ به نظر تو، چه کار کنم تا شرایط بهتر شود؟» حتی گاهی ارتباط غیر کلامی برای کاهش سریع تنش او لازم است. مثلا به چشمان او نگاه کنید و یا دستان او را بگیرید و … همراه کردن توام ارتباط کلامی و غیر کلامی معجزه می کند.

۲-مهارت همدلی و گوش دادن

برخی از مردان به هنگام گفتگو با همسرشان، به نهایت و نتیجه گیری گفتگو می اندیشند و به جای گوش دادن به همسرشان، به دنبال ارائه راه حل، پاسخی بر مراد دل همسر و … هستند و به همین خاطر از هسته اصلی گفتگو خارج شده و به نتیجه گیری خود می پردازند و این خود عاملی برای ناخشنودی همسرشان است. برای اجتناب از سوء تفاهم و غر شنیدن این نکته را به یاد داشته باشید: زنان دوست دارند همسرشان، درست به صحبت‌هایشان گوش دهند.

غر زدن همسرتان را نشانه ای از ناراحتی او بدانید و به جای فرار از مقابله با آن، در نهایت صبر و حوصله و به دور از اوقات تلخی، جویای علت آن باشید. بسیاری از آقایان نمی دانند که غر زدن همسرشان، شیوه غیرمستقیمی برای جلب توجه و استمداد کمک از آنهاست و از یک نیاز به حق او سرچشمه می گیرد. دچار سوء تفاهم نشوید و او را متهم به غر زدن و قضاوت ضعیف نکنید و وی را مقصر و مسبب اوضاع نابسامان زندگی تان ندانید.

چند نکته مهم

۱- زمان و موقعیت اختصاص داده شده برای صحبت و یا شکایت از جانب زنان، نقش مهمی در موفقیت آنها برای جلب نظر مردان، به گوش دادن و پذیرفتن شکایات دارد. مطمئناً انتقاد کردن از مردی که تازه از سرکار برگشته و خسته به نظر می رسد، کاری اشتباه بوده و نمی تواند زن را به خواسته اش برساند بلکه این کار، باید زمانی انجام گیرد که مرد کاملاً آرام گرفته و آمادگی پذیرش داشته باشد.

۲- یکی از موارد بسیار مهمی که موجب غر زدن زنان می شود، نیاز زن به صحبت کردن است. زنان حدوداً سه برابر مردان صحبت می کنند. این خود موجب می شود که آنها نیاز بیشتری به صحبت کردن احساس کنند.

همان گونه که اشاره شد، زنان، با صحبت کردن آرام می گیرند و سبک می شوند، گویی که همه ی اضطراب ها، غصه ها و نگرانی ها با صحبت کردن از وجود زن پاک می شود. این یکی از مواردی است که مردان توجه زیادی به آن نمی کنند.

اکثر مردان گمان می کنند که غر زدن زنان به خاطر کمبودهای مادی است لذا هر چه زنان بیشتر غر می زنند، مردان بیشتر کار می کنند و وقتشان را به آن اختصاص می دهند، در نتیجه زنان بیشتر احساس نارضایتی کرده و بیشتر غر می زنند و این زنجیره ی اشتباه همچنان ادامه می یابد.

مردان توجه داشته باشند که نیازهای زنان همیشه مادی نیست و گاه نیاز مبرم زن (همان گونه که اشاره شد) می تواند مساله ی ساده ی گوش دادن همسر به وی باشد. این در حالی است که مردان با سکوت و تنهایی به آرامش می رسند و قادرند با آن، نگرانی ها و مشکلات را فراموش کرده و یا برای حل آن اقدام کنند.

آگاهی به این امر می تواند به زن و شوهرها کمک کند تا طوری برنامه ریزی کنند که نیاز زن به صحبت کردن با نیاز مرد به سکوت و تنهایی با هم در تقابل قرار نگرفته و هر دو نیاز برآورده شوند. برای این کار بهتر است زنان بعد از آمدن مرد از محل کار، مدتی او را تنها گذاشته و اسباب راحتی او را فراهم سازند تا نیرو و توان لازم را بازیابد و مرد هم نیاز زن به درد و دل کردن و صحبت را درک کرده و بعد از بازیافتن نیروی خود، زمانی را برای صحبت و گفت و گوی با همسرش اختصاص دهد.

زمانی که فرصت گوش دادن به صحبت های همسرش را ندارد با پیامی صریح و مودبانه و مهربانانه آن را مطرح سازد: «عزیزم! اجازه بده ده دقیقه اخبار رو گوش بدم بعد از اون، در اختیار تو هستم» یا «الان خیلی خسته ام اجازه میدی کمی استراحت کنم؟ بعد از اون می شینیم با هم حرف می زنیم …»

۳- زنان، اغلب دوست دارند به صحبت های آنان گوش داده شود نه این که راه حل به آنها داده شود اما مردان به حکم طبیعت خود که برای همه ی مشکلات و مسائل دنبال راه حل می گردند برای مسائل مطرح شده ی همسرشان نیز فوراً راه حل پیدا می کنند. این می تواند سبب ناخشنودی همسرشان شود.

مردان فکر می کنند زنان برای دریافت کمک و راه حل به آنها مراجعه کرده اند و با ارائه ی آن، مرد انتظار تشکر از جانب زن را نیز دارد. گاهی هم زنان مسائل خود را مطرح می کنند که شوهرشان به مشکلات آنها توجهی نشان نمی دهد، به او اهمیتی نمی دهد و یا این که دیگر او را دوست ندارد. برای جلوگیری از این سوء تفاهم زن باید قبل از صحبت کردن با مرد به او بگوید که دوست دارد فقط گوش بدهد و یا این که راه حل ارائه دهد.

۴- مردان توجه داشته باشند که گاه غر زدن زنان، جنبه ی یادآوری و دلواپسی دارد البته در اینجا لازم است که زنان متوجه باشند که بیش از حد، اغراق نکرده و در بازی کلمات، ماهرانه عمل نمایند. مثلاً به جای گفتن «ببین، یادت نره خرید کنی این چندمین باره که دارم می گم ها!» بگویند: «عزیزم! می دونم که سرت خیلی شلوغه، آمدنی خرید یادت نره، می دونم که فراموش نمی کنی».

۵- زنان برای تاثیرگذاری بیشتر بر مردان و این که به غر زدن و غرغرو بودن متهم نشوند، بهتر است به جای کلمه ی «تو» از کلمه ی «من» در صحبت هایشان استفاده نمایند؛ مثلاً به جای این که بگویند «تو به من بی توجهی»، «تو منو درک نمی کنی»، «تو همه مسئولیت ها رو رو دوش من گذاشتی» و … بگویند: «من احساس می کنم منو درک نمی کنی»، «من احساس می کنم در انجام کارها تنها مانده ام».

این جملات به مراتب، حالات دفاعی کمتری را در مردان ایجاد می کند و می تواند زمینه ی مناسبی را برای گفت و گو و صحبت فراهم سازد. مردان و زنان باید بتوانند در مورد اختلافاتشان، طوری با هم حرف بزنند که هر دوی آنها به صمیمیت و احترام بیشتری دست پیدا کنند و احساس کنند که هیچ کدام بازنده نشده اند تا هر دو به رضایت برسند.

۶- به یاد داشته باشید که غر زدن، هیچ کمکی به شما نمی کند جز این که زندگی را به کام شما و همسر و فرزندانتان تلخ کند. پس توصیه می شود که از غر زدن بپرهیزید و به جای آن، از روش های درست و منطقی و شفاف و صریح، برای بیان خواسته یا احساس خود استفاده کنید.

نتبجه گیری

غر زدن، فارغ از بحث های جنسیتی، نوعی رفتار ناپخته است که نشانه ناراحتی فرد غرغرو است و به منظور بیان احساسات درون و جلب توجه طرف مقابل به موضوع ناراحت کننده صورت می پذیرد. در واکنش به این الگوی رفتاری غلط، می بایست ضمن صبر و حوصله زیاد و دوری از هر گونه اوقات تلخی، علت یا علل آن را ریشه یابی نمود و با گفتگوی سازنده با همسر، به حل و برطرف نمودن تعارض پرداخت.

منبع: تبیان (با تغییرات)