توسل امامان به حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها)

اشاره:

از نظر اسلام ارزش انسان‌ها در پیشگاه خداوند متعال به تقوای آنان است. طبق آموزه قرآنی هر چه درجه تقوی بالاتر باشد فرد متقی نزد خداوند گرامی‌تر است و این درجات در میان انبیاء و معصومین (علیهم‌السلام) نیز وجود دارد. اما در مورد مقام حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) روایاتی زیادی دلالت بر بزرگی مقام ایشان در نزد خداوند می‌کند. مثلاً رسول اکرم (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: «همانا خداوند با غضب فاطمه (سلام‌الله علیها) غضب می‌کند و با رضایت او راضی می‌شود.» از این‌رو حتی امامان اهل بیت(علیهم‌السلام) به حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) متوسل می شده اند.

 ۱. توسّل امام باقر (علیه السّلام) به حضرت فاطمه (علیهاالسّلام)

حضرت امام محمّد باقر (علیه السّلام) هرگاه تب، طاقتش را می ربود، آب خنکی طلب می کرد و وقتی که آب به دستش می رسید و جرعه ای از آن را می نوشید، لحظه ای از نوشیدن باز می ماند و سپس با صدای بلند به حدّی که بیرون خانه نیز شنیده می شد از ته دل، مادرش حضرت زهرا (علیهاالسّلام) را صدا می کرد و می فرمود: «فاطمه! ای دختر رسول خدا!» و بدین گونه خود را از سوز تب نجات می داد و بر خویش مرهمی می نهاد و جان و روح خود را با یاد محبوب و توسّل به آن حضرت، آرام و عطرآگین می نمود.[۱]

۲. توسّل امام جواد (علیه السّلام) به حضرت فاطمه (علیهاالسّلام)

امام جواد (علیه السّلام) هر روز، هنگام زوال به «مسجد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)» رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به سراغ خانه مادرش حضرت زهرا (علیهاالسّلام) که در همان نزدیکی قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است، می رفت و کفش ها را درآورده و با نهایت ادب و خضوع داخل خانه شده و در آنجانماز و دعا می خواند و دقایقی طولانی به عبادت مشغول می شد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) برود و سراغ مادرش را نگیرد.[۲]

و نیز از زیارت جامعه می توان به علاقه و احترام فراوان آن حضرت به مادرش، حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) پی برد.[۳]

۳. ارادت امام رضا (علیه السّلام) به حضرت فاطمه (علیهاالسّلام)

یکی از فضلای حوزه که مشکل بزرگی برایش پیش آمده بود، برای زیارت و توسّل به حضرت امام رضا (علیه السّلام) عازم حرم می شود. از قضا به علّامه طباطبایی بر می خورد که ایشان هم عازم حرم است. به طرفش رفته و با چشمی پر اشک و دلی پرسوز از ایشان می خواهد تا دعایی به او بیاموزد که حاجتش روا شود.

علّامه نگاهی مهربان به چهره و حالت او می کند. آنگاه می گوید:

فرزندم! وقتی وارد حرم مطهّر می شوی، یکی از مؤثّرترین و بهترین دعاها این است که حضرت را به مادرش زهرا (علیهاالسّلام) قسم بدهی که حاجت تو را از خدا بخواهد. چون حضرت به مادرش زهرا (علیهاالسّلام) علاقه ی فراوان و ارادت خاصّی دارد و سوگند دادن به مادر محبوبش، سخت مؤثّر خواهد افتاد.

می گوید:

با شنیدن این سخن، سخت متأثّر شدم و رعشه و لرزه ای تمامی وجودم را در برگرفت. این توسّل و قسم دادن همان و به مقصود رسیدن همان.[۴]

پی نوشت:

[۱] . سفینه البحار، ج۲، ص ۳۷۴.

[۲] . ریاحین الشّریعه، ج۱، ص ۵۸.

[۳] . چشمه در بستر، ص ۳۵۵.

[۴] . همان، صص ۳۵۵-۳۵۶.

منبع: واحد پژوهش مؤسسه فرهنگی موعود عصر(عج)، (۱۳۹۱)، بدانید من فاطمه هستم، تهران: موعود عصر، چاپ اول. (راسخون)