انحراف وهابیت در باره اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله)

تمام مسلمانان، اعم از شیعه و اهل سنت بر عظمت و منقبت اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) تاکید دارند و محبت آنان را واجب مى ‌دانند، به همین علت، محدثان اهل سنت، در کتاب ‌هاى حدیثى خود، بابى را به مناقب و فضایل اهل ‌بیت پیامبر (علیهم السلام) اختصاص داده و احادیث و سفارش ‌هاى رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را در باره اهل ‌بیت پیامبر (علیهم السلام) را در این باب ‌ها جمع ‌آورى نموده ‌اند.

فرقه وهابیت برخلاف همه مسلمین به احادیث رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پشت پا زده و به آن ها اعتنا نکرده‌اند و دشمنى خودشان را نسبت به اهل ‌بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به اشکال گوناگون و به شدت ابراز داشته ‌اند، به نحوى که گویا دشمنى با اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) اساس اعتقادات و مبانى این فرقه را تشکیل مى ‌دهد.

وهابى‌ها هیچ فضیلتى را براى اهل ‌بیت پیامبر (علیهم السلام) قائل نیستند، بلکه این عقیده را ناشى از جاهلیت عرب مى ‌دانند و مى ‌گویند: اعتقاد به برترى و افضلیت اهل ‌بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر دیگران، از تفکرات عصر جاهلیت است که در آن عصر سران و روساى قبیله را بر دیگران مقدم مى ‌داشته ‌اند؟[۱]

وهابى ‌ها و به‌ ویژه ابن‌تیمیه، به حدى با اهل ‌بیت پیامبر (علیهم السلام) و به ‌خصوص با امام على (علیه السلام) دشمنى و خصومت دارند که در راستاى ابراز این کینه‌ توزى و دشمنى، امورى را به على بن ابى‌طالب (علیه السلام) نسبت داده که حتى براى دشمنان معروف آن حضرت قابل پذیرش نیست.

ابن تیمیه پایه‌گذار عقاید وهابیت مى‌ گوید: على نیز ستمکار بود. او براى ریاست بر مردم مى‌ جنگید. زیرا کسى که به خاطر ریاست و اطاعت مردم انسان ‌ها را بکشد و روى زمین، گردن‌کشى‌کرده، فساد ایجاد کند، این همان کارى است که فرعون مى‌کرد.[۲]

ابن تیمیه در باره امیرالمومنین على (علیه السلام) و یاران او مطالبى را بیان داشته است که قلب هر مسلمانى را به درد مى‌آورد. او مى‌گوید:

کسانى که على را قدح کرده و او را لعن نموده و کافر و ظالم قرار داده ‌اند، مثل خوارج، اموى‌ها و مروانى‌ها، همگى از اهل اسلام و معتقد به شعایر اسلامى و عاملین به آن بوده‌ اند. اما منزهین و یاران على، همگى از اهل رده و کفرند.[۳]

سوالات ما

۱. آیا این عقیده وهابی ها در تقابل با حدیث پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) قرار ندارد که خطاب به علی (علیه‌ السلام) فرمود: «لا یُحِبُّکَ اِلا مُؤمِن، وَلا یُبغِضُکَ اِلا مُنافِق، مَن اَحَبَّکَ فَقَد اَحَبَّنی، وَمَن اَبغَضَک فَقَد اَبغَضَنی. . .[۴] تو را جز مومن، دوست ندارد و جز منافق، دشمن ندارد؛ کسى که تو را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد و کسى که تو را دشمن بدارد، من را دشمن داشته است».

۲. آیا وهابی ها با این طرز تفکر، خود را مصداق حدیث پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) قرار نداده که فرمود: «والذی نفسی بیده لا یبغضنا اهل البیت رجل(احد) الاّ ادخله الله تعالی النار؛ قسم به آن کسی که جان من در دست اوست کسی با ما اهل بیت دشمنی نمی ­کند مگر این­که خدا اورا داخل جهنم کند».[۵] آلوسی در ذیل این حدیث می­ گوید حق اینست که محبت اهل بیت پیامبر واجب است و هر چه این قرابت قوی تر باشد محبت شدیدتر می ­گردد پس محبت علویین و فاطمیین از همه محبت ­ها لازم تر و شدیدتر است.[۶]

۳. آیا ابن تیمیه و وهابی ها با این سخن که عقیده برتری و افضلیت اهل ­بیت از تفکرات جاهلی است، خدا و قرآن و پیامبر و سنت او را زیر سوال نبرده ودر حقیقت مخالفت خود را با اسلام اعلام نکرده اند؛ زیرا مقام و منزلت اهل ­بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در دین مبین اسلام برای هیچ مسلمانی پوشیده نیست. آیات ونیز احادیث بی ­شماری از طریق سنی و شیعه برتری آنان را بر دیگران به اثبات رسانده و لا اقل راه رستگاری را برای مسلمانان در محبت و دوستی آنان قرار داده و دشمنی و خصومت با آن ها مایه خسران و بد فرجامی دانسته شده است.

نویسنده: حمیدالله رفیعی

پی نوشت ها

[۱] . ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه، ج  ٣ ، ص  ٢۶٩، چاپ مصر، بولاق، ۱۳۲۱.

[۲] . منهاج السنه، ج ۴، ص ۳۸۹-۵۰۰.

[۳] . منهاج السنه، ج  ۵ ، ص  ٩ .

[۴] . أبو الحسن نور الدین علی بن أبی بکر بن سلیمان الهیثمی (المتوفى: ۸۰۷هـ)،مجمع الزوائد ومنبع الفوائد،ج  ٩ ، ص  ١٣٣، مکتبه القدسی، القاهره،  ۱۴۱۴ هـ، ۱۹۹۴ م .

[۵] . صحیح ابن حبان، ج ۱۵ ص،۴۳۵، حدیث ۶۵۷۸ ؛ المستدرک علی الصحیصین، ج۳ ص۱۶۲، حدیث ۴۷۱۷.

[۶] . آلوسی بغدادی، سید محمود، روح المعانی، ج ۲۵ ص۳۲،  بیروت، دار احیاءالتراث.