صفت عدل طبق تقسیم ‏بندى صفات خدا، در بخش صفات فعل قرار مى‏ گیرد و یکى از آن ها محسوب مى شود، چرا که توصیفى است براى افعال خداوند. معنای عدل الهی

عدل الهی از دیدگاه شیخ مفید این است که وی خدا عادل  می داند، ولى سوال  که پیش مى‏ آید این است که چرا افعال خدا مستلزم صفت قادر بودن او است. وى بر

بعد از رحلت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، امت اسلامی در اثر عوامل متعدد اجتماعی و غیراجتماعی به فرقه های مختلفی از جمله به شیعه و سنی

توحید صفاتی یعنى درک و شناسایى ذات حق به یگانگى عینى با صفات و یگانگى صفات با یکدیگر. توحید ذاتى به معنى نفى ثانى داشتن و نفى مثل و مانند داشتن

صفت اراده از صفات ذات یا از صفات فعل است. در این مورد، بین حکماء و متکلمان اختلاف نظر پدید آمده است. حکماء اراده را علم به صلاح و از صفات ذات

حدوث و قدم کلام خدا، یکی از مسائل اختلافی بین متکلمان اسلامی است. در این که خداوند متکلم است هیچ اختلافی بین مسلمانان وجود ندارد و آن را یکی از

از دیدگاه اهل سنت عصمت انبیاء مورد پذیرش نیست. اهل سنت انبیاء را قبل از بعثت معصوم نمی دانند و جمهور اهل سنت یعنی اشاعره و اهل حدیث و عده ای از

دین انسان محوری چون بودیسم در همه شاخه هایش به مسأله رنج پرداخته، خاستگاه آن را در خود انسان می یابد و در صدد ارائه راه کاری است که نجات از همه

اشاره: فرقه های معتزلی و اشعری هردو از مذاهب کلامی اهل سنت می باشند. فرقه معتزله در حال حاضر غیر فعال بوده و پیرو ندارد. بیشتر اهل سنت از پیروان