پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه روزه
«عَرَفَه» واژه ای عربی است که به معنای فهم و شناختن چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن استفاده می شود.[۱] «روز عرفه» که مطابق با ۹ ذی الحجه و یک
استهلال و رویت هلال ماه، از جمله مواردی است که در بسیاری از سالها، اختلافاتی درباره اثبات آن بروز می کند و معمولا کشورهای اسلامی با اختلاف،
از امام علی (علیه السلام) حدیثی در نهج البلاغه نقل شده که اهداف و فلسفه برخی از فرایض الهی و عقاید و احکام الهی را که شامل امور متعدد می شود، بیان
صله رحم و قطح رحم، از موضوعاتی هستند که در دین اسلام بسیار مورد توجه قرار گرفته اند و صله رحم، واجب و قطع رحم، حرام شمرده شده است. صله رحم به
حسن خلق و خوش اخلاقی، یکی از مسائل مهم اخلاقی است. افزون بر این که خوش اخلاقی از دیدگاه عقل پسندیده است، از سوی معصومین (علیهم السلام) به آن
امت اسلامی شامل همه مسلمانان دنیا می شود. امروز در جهان بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان زندگی می کنند. امت اسلامی به دلیل اختلافات فرقه ای و ملی
تمام دستورات خداوند و احکام دینی از حکمت الهی برخاسته و دارای فلسفه معقولی هستند. روزه نیز دارای فلسفه ای است که با توجه به مصلحت بندگان واجب
روزه، فرمان خدا و تمرینی برای زندگی سالم و با معنویت و تلاشی برای نزدیکی به خدا و دستیابی به مراحلی از تقواست. این تمرین یک ماهه می تواند انسان
یکی از واجبات الهی روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان است و همه افرادی که به سن بلوغ رسیده اند، باید روزه بگیرند؛ به جز چند گروه که از روزه گرفتن معاف