مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) مجموعه اشعار زیبایی را در مورد شهادت امام حسین (علیه السلام) و رویداد کربلا سروده اند که با

در روز ششم محرم حوادث متعددی در کربلا اتفاق افتاد که یکی از آن ها حتمی شدن جنگ با امام حسین (علیه السلام) از سوی سپاه عبیدالله بن زیاد بود. هر چند

در روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا حوادثی بین لشکر امام حسین (علیه السلام) و لشکر عمر بن سعد اتفاق افتاده که در این جا به طور مختصر به آن ها

 اشاره: زندگانى حکمت آمیز و غرور آفرین پیشوایان معصوم (ع) وفرزندان برومندشان، سرشار از نکات عالى وآموزنده در راستاى الگوگیرى از شخصیت کامل و

 پیشگفتار در نگاه به قلّه های رفیع ایمان و شجاعت و وفا، چشم ما به وارسته مردی بزرگ و بی بدیل می افتد، به نام عبّاس فرزند رشید امیرالمؤمنین(ع) که

امام حسین (علیه السلام) پس از تصمیم به هجرت از مدینه به سوی مکه، همراه فرزندان، برادران، برادرزادگان و همه خاندانش به جز محمد حنیفه از مدینه

 فاطمه بنت حزام معروف به ام البنین (سلام الله علیها) همسر امام علی (علیه السلام) و مادر حضرت ابوالفضل عباس (علیه السلام)، عبدالله، جعفر و عثمان

اشاره بى تردید در بین شیعیان موضوع حادثه عاشورا بیشترین عناوین و پژوهشى را در قالب هاى مختلف و سطوح گوناگون به خود اختصاص داده است. مسأله

به حضرت عباس (ع) ، این کنیه ها را داده بودند: ابوالفضل : از آنـجـا کـه حـضـرت را فـرزنـدی بـه نـام «فـضـل » بـود، او را بـه «ابـوالفـضـل » کـنـیـه