شعر و شاعری با بنی آدم زاده شده است. بنا بر روایات، نخستین شعر را حضرت آدم (علیه السلام) سرود.[۱] از این رو، در همه زبان ها و فرهنگ ها، کم و بیش شعر

قرآن کریم به عنوان کتاب تعلیم و تربیت، به درستی از عنصر تاثیر گذار تمثیل به منظور خردورزی و تفکر، ارشاد خلایق، تبیین اهداف و مقاصد و توضیح

انس آدمی با محسوسات، باعث اتکای بیشتر وی به دانش های متکی بر آنها و اطمینان افزون تر به معرفت های برآمده از این گونه دانش هاست. تاریخ گذشتگان که

روایات معصومان (علیهم السلام) گنجینه ارزشمندی است که به مصداق «انّ حدیثنا یحیی القلوب»؛ همانا حدیث ما قلب ها را حیات می بخشد[۱]؛ قلب ها را جان می

ویژگی های ممتاز داستان در روح و اندیشه آدمی، آن را یکی از برجسته ترین ابزارهای تعلیم و تربیت ساخته است؛ عمر داستان به قدمت زبان و گویایی آدمی

از دیدگاه علامه طباطبایی تفسیر واقعی قرآن و شرح و بیان قرآن، تفسیرى است که از تدبر صحیح در آیات قرآن و استمداد در آیه به آیات مربوطه دیگر به دست

مولف کتاب الوجیز فی تفسیر القرآن، عالم بزرگوار، على بن حسین بن محى ‏الدین بن ابى ‏جامع عاملى مى ‏باشد. انگیزه مفسر از تالیف کتاب الوجیز فی

کتاب منهج الصادقین با نام کامل «تفسیر کبیر منهج الصادقین فى الزام المخالفین» تالیف ملا فتح اللّه کاشانى از تفاسیر ارزشمند شیعى است که در سال

کتاب مسالک الافهام الی آیات الاحکام تالیف جواد بن سعد بن جواد کاظمی، معروف به فاضل جواد (۱۰۴۴ ق) است. موضوع کتاب مسالک الافهام الی آیات الاحکام