از موضوعاتی که پس از رحلت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، باعث رنجش حضرت فاطمه و اهل بیت (سلام الله علیهم) گردید، مصادره نمودن سرزمین فدک

انسان برای اینکه از خواب غفلت بیدار شود و به درک حقایق نزدیک گردد، نیازمند موعظه است. موعظه امام باقر (علیه‌ السلام) یکی از مواعظی است که به

اخلاق مومن در قرآن و احادیث معصومین به طور گسترده منعکس شده است. اخلاق مومن به گونه ای است که او را از سایر انسان ها متمایز می گرداند و وظایفی را

ظلم و ستم از پدیده هایی است که معنای آن برای همگان روشن است و نیازی به تعریف ندارد.هر فرد ممکن است طعم تلخ ظلم و ستم را در مراتب مختلف چشیده باشد.

احاطه و آگاهی نسبت به شرائط زمانی و مکانی عنصری تعیین کننده در رفتارهای انسانهای آگاه است . امام باقر علیه السلام که فوق زمان و مکان بود، با در

اشاره: خداوند هیچ بنده‏اى را براى عهده‏دار شدن مقام امامت بر نمى‏گزیند و او را حجّت آشکار خویش بر آفریدگانش قرار نمى‏دهد، مگر آن که صفات

اشاره: حضرت محمد باقر علیه السلام در سال ۵۷ هجری در «مدینه» چشم به جهان گشود. نامش محمد و کنیه اش ابوجعفر است و بسیاری از القاب وی اشاره به مقام

أبان بن تغلب و همچنین ابوبصیر – که هر دو از راویان حدیث و از اصحاب امام باقر و امام صادق علیهماالسلام بوده اند – حکایت کنند: طاووس یمانی با

در یکی از سال ها هشام بن عبدالملک جهت انجام مراسم حج به مکه معظمه رفته بود، در همان سال نیز امام محمد باقر علیه السلام به همراه فرزندش، حضرت