مقدمه یکى از مباحث بسیار مهم و چالش برانگیز درباره پیشینه و زمینه هاى فلسفه اسلامى، فهم فلسفه اسلامى در نسبت آن با دین، و سهم دین در شکل کیرى

ادوار تاریخی حدیثِ شیعه از چهار جهت با ادوار تاریخی حدیثی اهل سنت متفاوت است که عبارتند از: ۱. درنخستین دوره از ادوار حدیثی اهل سنت؛ یعنی دوره

نخستین گروه مفسران شیعه، تعدادى از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و اله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) هستند که روایات تفسیرى را نقل کرده یا ضبط نموده

اوَّلین‌ کسی‌ که‌ در این‌ علم‌ تصنیف‌ نمود، امیرالمومنین‌ علی‌ بن‌ أبیطالب‌ (علیه السلام) است‌ که‌ کتابی‌ در هنگام‌ مراجعتش‌ از جنگ‌

در این مقاله، از ضرورت بازسازی متون، سخن به میان آمده و در حوزه میراث شیعی به سه عرصه اشاره گردید: مکتوبات حدیثی ائمه (علیهم‌السلام)، اصول

استنباط و کشف حکم شرعی و فقهی از منابع، که گاه در برخی موارد با یکدیگر متضاد و متعارض نیز هستند دارای نظام و سیستم خاصی است که در واقع منطق فقه

چکیده: عقل آدمی ظرفیت چشم گیری در دستیابی بسیاری از ملاکات احکام فقهی دارد خواه این دستیابی از طریق سیر و بررسی در متون دینی باشد یا بیرون از

چکیده: دلیل عقل از دیرباز در نظریه پردازی علوم اسلامی و نیز در فقه شیعه، جایگاه ویژه ای داشته است. دانشمندان اسلامی از عقل، بهره ها برده اند و

مسئله چگونگى امکان پذیر بودن معرفت همواره از مهم ترین مسائل فلسفى درباره معرفت  بوده است که از دیرباز فیلسوفان بدان توجه کرده و راه  حل هاى