محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی صاحب تفسیر معروف قرآن، و از بزرگان فقهاى شیعه است. او مردی جامع بوده و در رشته‌هاى فقه، ادب، حدیث و تفسیر متبحر

نام وی، محمد فرزند عمر بن عبدالعزیز، کنیه اش «ابو عمرو»[۱][۲][۳] و زادگاهش شهر «کش» از شهر های کشور ازبکستان است.» کش، که امروزه به شهر سبز مشهور

عیسى بن عبدالله قمى روایتگر اخبار و معارف اهل بیت علیهم‌السلام از خاندان معروف اشعرى بود و بنابر آنچه از شواهد مختلف بدست مى آید، وى در نیمه

مرکز شیعیان از اواخر قرن اوّل هجری که آل اشعر از مسلمانان معروف یمنی به قم هجرت کردند،(۱) قم به پایگاه مهمی از شیعیان و راویان اهل بیت علیهم

اشاره: در میان دانشمندان اسلامى، بزرگانى‏ یافت مى ‏شوند که در پیشرفت احکام الهى درجوامع تاثیر بسیار داشته، آثارى جاویدان ازخود به جاى

اشاره: بخش مهمى از پژوهش هاى خاورشناسان در چند دهه اخیر به بررسى اوضاع و شرایط سیاسى و اجتماعى در کشورهاى اسلامى و اصطلاحاً حوزه اسلام معاصر

اشاره: سخن از محدثى گرانقدر است، گرچه از شخصیت‏با عظمتش، در کتب رجالى به گونه ‏اى مفصل ذکرى به میان نیامده، ولى شان و منزلتش بر اهل نظر پوشیده

تاریخ معاصر ایران تا قبل از انقلاب اسلامى مجاهدتها و شخصیتهاى بزرگى را به نمایش مى گذارد که هرکدام در جاى خود شایان ذکر هستند اما در این میان

اشاره: علامه حلی یکی از دانشمندان بزرگ و فقهای نامدار شیعه در قرن هفتم وهشتم هجری بود و روزگار او مقارن با حمله مغول به کشورهای اسلامی