در فضیلت تربت آن حضرت روایات فراوانى وارد شده، مانند: ۱ـ از روایات متواتر به دست مى آید که تربت پاک آن حضرت شفاى دردها و بیمارى هاست(۱) و امان از

عابِس بن ابی‌شَبیب شاکِری یا عابس بن شبیب شاکری، (درگذشت ۶۱ق)، از اصحاب امام حسین(ع) و شهیدان کربلا[۱] و اهل قبیله بنی‌شاکر از قبیله هَمْدان. او

آغاز سخن آن گاه که خالق، در «دشت آفرینش» گِلِ آدم را با دست هاى تکوین سرشت و ندا داد: «انى جاعل فى الارض خلیفه» (۱) به افقى سپید چشم دوخته بود. به

احاطه و آگاهی نسبت به شرائط زمانی و مکانی عنصری تعیین کننده در رفتارهای انسانهای آگاه است . امام باقر علیه السلام که فوق زمان و مکان بود، با در

اشاره: خداوند هیچ بنده‏اى را براى عهده‏دار شدن مقام امامت بر نمى‏گزیند و او را حجّت آشکار خویش بر آفریدگانش قرار نمى‏دهد، مگر آن که صفات

اشاره: حضرت محمد باقر علیه السلام در سال ۵۷ هجری در «مدینه» چشم به جهان گشود. نامش محمد و کنیه اش ابوجعفر است و بسیاری از القاب وی اشاره به مقام

اشاره: امام در سال ۵۷ هجری در شهر مدینه ستاره ای دیگر از ستارگان آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود، عالم را منور نمود . نام او «محمد» و

 ۱ – قال الا مام ابوجعفر محمد بن علی باقر العلوم صلوات الله و سلامه علیه: إ ذا اردت ان تعلم ان فیک خیراً، فانظر إلی قلبک فإن کان یحب اهل طاعه

۱ – امام جعفر صادق علیه السلام حکایت نماید: روزی پدرم – امام محمد باقر علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند، بعضی روش هائی را چون: در آغوش