امام جعفر صادق (علیه‌ السلام) پیشواى ششم شیعیان است. کنیه‌ آن حضرت «ابو عبداللّه»، لقبش «صادق»، پدر ارجمندش امام محمد باقر (علیه السلام) و

به صرف این که هر کس ادعای ایمان کند، نمی توان او را مومن واقعی به حساب آورد. مومن واقعی دارای اوصافی است که موقعیت خاصی را برای او تعریف می کند.

امام جعفر صادق (علیه السلام) رئیس مذهب جعفرى (شیعه) در روز ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجرى چشم به جهان گشود. پدرش امام باقر (علیه السلام)  و مادرش «ام

یکی از ارکان مهم ادیان ابراهیمی، بعثت انبیا است. ادیان الهی بدون بعثت انبیا به دست بشر نمی رسد و باید خدای متعال کسی را از میان بندگان صالحش به

مرحوم استاد میرزا علی آهی [۱] در مجموعه اشعار آیینی خود، در مدح و مرثیه امام جعفر صادق (علیه السلام) اشعار زیبایی سروده که در این نوشتار به

حسن خلق و خوش اخلاقی، یکی از مسائل مهم اخلاقی است. افزون بر این که خوش اخلاقی از دیدگاه عقل پسندیده است، از سوی معصومین (علیهم السلام) به آن

جمع کثیرى از بزرگان اهل سنت، در مورد فضایل امام صادق (علیه السلام) لب به سخن گشوده اند و در مورد برجستگى هاى علمى، عملى، اخلاقى، کرامت و عظمت آن

مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) [۱] در دیوان شعر نفیس خود، با عنوان راز دل که در رثای معصومان (علیهم السلام) تدوین و

ماه رمضان، ماه خودسازى و تصفیه روح است. خداوند همه اسباب را در این ماه براى پالایش روح و روان از آلودگى هاى گناه فراهم نموده و با لطف و رحمت