حارث ‌بن عبداللّه همدانی، یکی از اصحاب و یاران امام حسن مجتبی (علیه السلام) است، وی تابعی است و از کوفه بوده و در سال شصت و پنج دیده از جهان

جاریه بن قدامه یکی از اصحاب امام حسن (علیه السلام)  (متوفی ۵۰ق) است، وی از اصحاب رسول الله (صلی الله علیه  و آله) و همچنین از یاران امام علی(علیه

سوید بن غفله جعفی، از اصحاب امام علی و امام حسن مجتبی (علیهما السلام) موفق به دیدار با پیامبر (صلی الله علیه و آله) نشد، لذا از جمله تابعین به

یکی از اصحاب امام حسن (علیه السلام) رفاعه بن شداد بجلی است، وی از اصحاب امام علی (علیه السلام) نیز بوده است و در جنگ های جمل[۱] و صفین[۲] شرکت داشت،

پس از آنکه پیمان صلح امام حسن مجتبی (علیه السلام) با معاویه امضا شد، آن حضرت خطبه ای کوتاه ایراد فرمود؛ اما معاویه پسر ابوسفیان تاب شنیدن آن را

یکی از اصحاب مومن و فداکار امام حسن (علیه السلام)، عمرو بن حمق خزاعی (متوفای سال ۵۰ ق) است، ایشان از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و

آفرینش و خلقت انسان، هدفمند است و خداوند، انسان را بیهوده خلق نکرده است. انسان خلق شده است تا به قله کمال برسد و این هدف، بدون تقوا تحقق پیدا نمی

حدیثی از امام حسین (علیه السلام) درباره تقوای الهی نقل شده است. در این حدیث، آن حضرت، بندگان خدا را بر مبنای تقوای الهی موعظه نموده و در مورد

امام حسن (علیه السلام) به عنوان دومین امام شیعه، از اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) است. حسن بن علی (علیه السلام) یکی از پنج تن اهل کساء