اشاره: خداوند هیچ بنده‏اى را براى عهده‏دار شدن مقام امامت بر نمى‏گزیند و او را حجّت آشکار خویش بر آفریدگانش قرار نمى‏دهد، مگر آن که صفات

اشاره: حضرت محمد باقر علیه السلام در سال ۵۷ هجری در «مدینه» چشم به جهان گشود. نامش محمد و کنیه اش ابوجعفر است و بسیاری از القاب وی اشاره به مقام

اشاره: امام در سال ۵۷ هجری در شهر مدینه ستاره ای دیگر از ستارگان آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود، عالم را منور نمود . نام او «محمد» و

 ۱ – قال الا مام ابوجعفر محمد بن علی باقر العلوم صلوات الله و سلامه علیه: إ ذا اردت ان تعلم ان فیک خیراً، فانظر إلی قلبک فإن کان یحب اهل طاعه

۱ – امام جعفر صادق علیه السلام حکایت نماید: روزی پدرم – امام محمد باقر علیه السلام – فرمود: به خدا سوگند، بعضی روش هائی را چون: در آغوش

روزی از روزها امام محمد باقر علیه السلام در مجلسی نشسته بود و افرادی گرد وجود مبارک آن حضرت حلقه زده بودند. پس از گذشت مدتی، حضرت سر مبارک خود را

ابوحمزه ثمالی حکایت کند: در سالی که امام محمد باقر علیه السلام جهت زیارت خانه خدا وارد مکه معظمه شده بود، پس از طواف کعبه الهی، در گوشه ای از حرم

ابوبصیر که یکی از اصحاب باوفای امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام و نیز یکی از راویان حدیث می باشد، ضمن حکایتی گوید: به همراه حضرت

جابر بن یزید جعفی حکایت کند: روزی به محضر شریف حضرت باقرالعلوم علیه السلام شرفیاب شدم و پیرامون آیه قرآن: و کذلک نری إبراهیم ملکوت السموات و