شهادت میثم تمار در کوفه ۲۲ ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری میثم بن یحیی اسدی که به خاطر خرمافروشی به: “تمار” معروف بود یکی از یاران نزدیک

ایرانیان پیش از ظهور اسلام با سرزمین عربستان هم مرز بودند ولی ساکنان عربستان بعلت نداشتن ساختار حکومتی فراگیر و وجود زندگی قبیله ای، با

صعصعه فرزند صوحان فرزند حجر وکنیه اش «ابوطلحه » یا «ابوعمرو» بود و نسبتش با پانزده واسطه، به «عبدالقیس » از بزرگان قبیله «ربیعه » مى رسید و از

 امیرمؤمنان علی(علیه السلام) پیش و پس از نیل به خلافت ظاهری، اصحاب و دوستان زیادى داشت که البته درجه ایمان، اخلاص و بینش آنان درباره جایگاه

تاریخ بارگاه میثم تمّار لویس ماسینیون درکتابش، آن‌جا که به ثبت مشاهدات خود در سفر به کوفه، می‌پردازد می‌نویسد: «… و از آن‌جا به سمت

اشاره: سیزده قرن از شهادت حضرت علی علیه السلام می گذرد؛ ولی نام و یاد آن رهبر بزرگوار و والا، همواره در قلب پیروانش موج می زند؛زیرا طول زمان و

اویس، میراث دار ارزش ها اویس بن عامر قَرَنی، مشهور به اویس قرنی از پارسایانِ نامدار صدرِ اسلام، مُلَقب به «سیّدُ التابعین» و از اصحاب و

آیا اصحاب على بن ابیطالب ( ع ) در کشتن عثمان شرکت داشته و او را به قتل رسانده ‏اند؟ پاسخ : قبل از آغاز این مقدّمه لازم است که به اسباب و علل شوریدن