خداى تعالى در آیات بسیارى از کلام مجیدش ملک عالم را از آن خود دانسته، از آن جمله فرموده: (لله ما فى السماوات و ما فى الارض، آنچه در آسمانها است و

مقصود از «حکومت» در این بحث، همان «سلطه» و مقصود از «حاکم» همان صاحب سلطه  اى است که میخواهد در جامعه نظم و انضباط به وجود آورد. و بعبارت دیگر:

برخى توهم کرده بودند که خداوند متعال تنها خالق جهان است، اما اداره آنرا فرشتگان بر عهده دارند اما قرآن مجید این توهم را باطل دانسته و در آیات

موحّد، همان گونه که جز خدا را نمى پرستد، در زندگى دنیوى و اخروى خود نیز جز از خداوند یارى نمى طلبد. از این روست که خداوند، توحید در استعانت را به

خالقیت، ربوبیت و الوهیت از بحثهای توحیدی است که درباره خداوند متعال مطرح است. در این نوشته به مطالبی پرداخته شده که  معنا و تفاوتهای این سه صفت

سؤال: فطرت چیست؟ و اگر خداشناسی و دین، فطری است، پس چرا برخی از مردمان به آن معتقد نیستند؟ جواب: یکی از مباحث انسان شناسی این است که آیا چیزی به

خورشید و ماه با حرکت حساب شده خود و نظم بخشیدن به سایر سیارات و تاثیر در همه موجودات، نشانى از آفریننده حکیم و قادر مطلق هستند. خورشید منبع

درباره فلسفه بحث پیرامون وجود خداوند دو پرسش مطرح شده است: یکى این که چه چیز انسان را به بحث درباره ى وجود خداوند بر می انگیزد؟ و دیگرى این که بر

یکى از راه‎هاى خداشناسى که پیوسته مورد توجه متفکران و دانشمندان بوده است، و هم پیامبران الهى به آن اهتمام نموده و از این طریق بشر را به دین و