در «أمالى» صدوق روایت میکند که قَیس بن عاصِم گفت: من با جماعتى از بنى تمیم بر رسول خدا صلّى الله علیه وآله وسلّم به عنوان وفود و میهمانى وارد

چرا اسلام معاد را از اصول دین قرار داده اند ولى سایر ضروریات را از اصول دین قرار نداده چون خیلى اشخاص این سؤال را مى کنند، مى گویند شهادتین که

از بحث هاى مهمِ مسئله معاد، بحث درباره چگونگى معاد از نظر جسمانى و روحانى بودن آن است. در این زمینه از سوى فیلسوفان و متکلمان اسلامى، سه نظریه

ترکیب انسان از روح و بدن کسانی که به معارف اسلامی تا اندازه ای آشنایی دارند می دانند که در خلال بیانات کتاب و سنت، سخن روح و جسم یا نفس و بدن

مهم‎ترین منبع و منشأ ایمان به معاد و حیات اُخروی، وحی الهی است که به وسیله پیامبران ـ علیهم السلام ـ به بشر ابلاغ شده است.انسان پس از آن‎که خدا

مسئله معاد به دلیل پیچیدگى و مبهم بودنش از ابتدا مورد تفسیر و تأویل هاى گوناگون قرار گرفته و به همین دلیل نظریات گوناگونى در خصوص آن اظهار شده

در قرآن کریم براى برپایى قیامت و وقوع رستاخیز نشانه هایى ذکر گردیده است، که از آن ها به «اَشْراطُ السَّاعه» تعبیر مى شود. این نشانه ها عبارتند

بیش از ثلث آیات قرآن، ارتباط با زندگى ابدى دارد: در یک دسته از آیات، بر لزوم ایمان به آخرت، تاکید شده ۱؛ و در دسته دیگر، پى آمدهاى انکار آن،

یکی از نظرها در باره قیامت این است که ثواب و عذاب در قیامت تجسم اعمال انسانها است. یعنی اعمال نیک این جهان در روزگار رستاخیز تغییر شکل داده و به