در دین مقدس اسلام موضوع مسئولیت پذیری و وظایف فرزندان در قبال والدین از اهمیت بالایی برخوردار است تا جایی که خدمت به والدین در کنار یکتاپرستی و

علل ذکر نیکى به والدین بعد از وجوب عبادت پروردگار فخر الدین رازى مى‌گوید: به چند دلیل، بعد از وجوب عبادت پروردگار، نیکى به پدر و مادر ذکر شده

نیکی و احسان به دیگران، صفتى پسندیده و ممدوح است که هم از نظر عقل و هم از نظر عرف، مورد تأیید است. همه جوامع بشرى براى این صفت خداپسندانه، اهمیت

برخی از ارزش‌هایی که در قرآن کریم و نظام اخلاقی آن بیان شده، ارزش‌های دین اسلام هستند، به این معنی که در ادیان قبل و نیز در میان بشریت پیشینه و

از جمله رذایل اخلاقی و گناهان کبیره عقوق والدین است. چنانچه حضرت رسول(صلّی الله علیه و آله و سلم) و حضرت امیر(علیه السّلام) و حضرت امام صادق و

امام صادق(علیه السلام) فرمود: «کسی که نگاه غضب آلود به پدر و مادرش کند، هر چند که آنها به او ظلم کرده باشند، خداوند هیچ کدام از نمازهایش را قبول

تمامی مکاتب و ادیان، نظر خاصی به مادر و احترام به مقام او دارند و به این امر تأکید داشته‌اند. انبیای الهی نیز توصیه‌های فراوانی درباره تکریم

«فحق الوالد على الولد ان یطیعه فى کل شىء الا فى معصیه الله سبحانه»؛ در کلمات قصار ۳۹۱ مى‌فرماید: پس حق پدر بر فرزند آنست که پدر را در هر چیز

مدرنیته و زندگی صنعتی و ماشینی هر چند دستاوردهای مهمی را در زمینه توسعه رفاه و آسایش و پیشرفت و آبادانی به همراه داشته و زمینه ساز ارتباط هرچه