غضب فاطمه غضب خدا

غضب فاطمه غضب خدا و رضایت فاطمه رضایت خدا

در متون اهل سنت احادیثی در فضیلت حضرت فاطمه سلام الله علیه نقل شده است که برتری او را بر دیگران ثابت می کند. حاکم نیشابوری در مستدرک می گوید … عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَلِیٍّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لِفَاطِمَهَ: «إِنَّ اللَّهَ یَغْضَبُ لِغَضَبِکِ وَیَرْضَى لِرَضَاکِ» هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الْإِسْنَادِ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ “[۱] یعنی ای فاطمه خدا با غضب تو غضبناک و با رضای تو راضی می شود. این حدیث در کتابهای متعدد اهل سنت نقل شده است. حاکم می گوید این حدیث با شرط بخاری و مسلم صحیح است اما آن دو این حدیث را نقل نکرده اند.

در حدیثی دیگری که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است از محبت و دوستی خداوند در مورد حضرت فاطمه سلام الله علیه سخن گفته شده است. نقل شده است که رسول گرامی اسلام فرمود: «أتانی جبرائیل فقال: یا محمد، إن ربک یحب فاطمه فاسجد، فسجدت. ثم قال: إن الله یحب الحسن والحسین فسجدت، ثم قال: إن الله یحب من أحبهما.الحدیث».[۲] یعنی پیامبر فرمود جبرئیل نزد من آمد و گفت: یا محمد! همانا پروردگارت فاطمه را دوست دارد پس سجده کن و من سجده کردم. سپس گفت خداوند حسن و حسین هم را دوست دارد، من باز سجده انجام دادم. سپس گفت خداوند دوست دارد هر کس را که آن دو را دوست بدارد.

این احادیث و روایات مقام و منزلت حضرت فاطمه سلام الله علیها را در پیشگاه خداوند متعال بیان می کند. یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها محبوب خدا است و به قدری در پیشگاه خداوند  از مقام معنوی برخوردار است که رضایت او رضایت خدا و غضب  او غضب خدا است.

در توضیح این حدیث شایسته است گفته شود که حضرت فاطمه سلام الله علیها در حقیقت معیار حق و باطل است. یعنی هرچیزی و هر امری اگر مورد رضایت فاطمه سلام الله علیها بود قطعا آن امر حق است و هر امری اگر غضب حضرت را بر انگیزد آن امر به یقین باطل خواهد بود و الا پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم به طور مطلق نمی فرمود که غضب فاطمه غضب خدا و رضایت فاطمه رضایت خدا است.

پی نوشت ها:

[۱] . أبو عبد الله الحاکم محمد بن عبد الله نیشابوری،  المستدرک على الصحیحین، ج۳، ص۱۶۷، دار الکتب العلمیه – بیروت، چ۱، ۱۴۱۱ق، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا؛ سلیمان بن أحمد الشامی الطبرانی (المتوفى: ۳۶۰هـ) المعجم الکبیر، ج۱، ص۱۰۸، مکتبه ابن تیمیه – القاهره، چ۲، بی‌تا، محقق: حمدی بن عبد المجید السلفی.

[۲] . شمس الدین أبو عبد الله محمد بن أحمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج۲، ص۴۱۰، دار المعرفه للطباعه والنشر، بیروت – لبنان، چ۱، ۱۳۸۲ق. تحقیق: علی محمد البجاوی؛ و أبو الفضل أحمد بن علی بن حجر العسقلانی ، لسان المیزان، ج۳، ص ۲۷۶، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات بیروت – لبنان، چ۲، ۱۳۹۰ق.  محقق: دائره المعرف النظامیه – الهند

نویسنده: حمیدالله رفیعی.