توجه به عنایت اهل‌بیت به شیعه

اشاره:

پیروان و دوستداران اهل بیت (علیهم‌السلام)، مورد عنایت و توجه و تقدیر خاندان پیامبرند. توجه داشتن و توجه دادن به این عنایت و محبت و تکریم، محبت آنان را در دلها ایجاد می کند یا می افزاید. اهل بیت، هوادارانشان را دوست دارند، آنان را می شناسند، آنان را شاخ و برگ درختی می دانند که به خودشان مربوط می شود، در دنیا گرفتاری هایشان را حل می کنند، در آخرت از آنان شفاعت می کنند و محبان خویش را از یاد نمی برند. در این زمینه احادیث فراوانی است که به چند نمونه اشاره می شود:

۱. حذیفه بن اسید غفاری گوید: امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) وقتی با معاویه صلح کرد و به مدینه برمی گشت همراهش بودم. پیش او یک بار شتر بودکه همواره همراه آن بود و جدا نمی شد. روزی گفتم: این بار چیست که از تو جدا نمی شود؟

فرمود: می دانی چیست؟ گفتم: نه. فرمود: «‌دیوان» است. گفتم: دیوان و دفتر چیست؟ فرمود: دفتر شیعیان ماست، نامهایشان در آن است: «‌دیوان شیعتنا فیه اسماؤهم».[۱]

۲. امام صادق (علیه‌السلام) به ابوبصیر فرمود: «… و عرفنا شیعتنا کعرفان الرجل اهل بیته».[۲]

ما شیعیان خود را می شناسیم، همانگونه که یک فرد، خانواده خود را می شناسد.

۳. امام سجاد (علیه‌السلام) فرمود: ما هر کس را ببینیم، می شناسیم که مؤمن حقیقی است یا منافق. شیعیان ما ثبت شده اند و نامهایشان و نامهای پدرانشان معروف است، خدا از ما و از آنان پیمان گرفته است، هر جا که ما وارد شویم آنان نیز وارد می شوند:«‌ان شیعتنا لمکتوبون معروفون باسمائهم و اسماء آبائهم، اخذالله المیثاق علینا و علیهم، یردون مواردنا و یدخلون مداخلنا».[۳]

۴. امام کاظم (علیه‌السلام) در مورد آیه «‌وممن هدینا و اجتبینا»[۴] (۵۸)فرمود: «‌فهم والله شیعتنا الذین هداهم الله لمودتنا واجتباهم لدیننا…».[۵] به خدا قسم آنانند شیعیان ما، آنان که خداوند بر مودت و دوستی ما هدایتشان کرده و برای آیین ما آنان را برگزیده است.

این که انسان توفیق مودت و پیروی این خاندان را داشته باشد، توفیق ارزشمندی است که نصیب همه نمی شود و بر این نعمت معنوی باید خداوند را سپاس گفت. عنایت دیگر ائمه، در مورد حساب و شفاعت شیعه جلوه گر است که در حدیث بعد آمده است.

۵. امام صادق (علیه‌السلام) در ذیل آیه «‌ان الینا ایابهم ثم ان علینا حسابهم»[۶] فرمود:

«‌اذا کان یوم القیامه جعل الله حساب شیعتنا علینا…».[۷] چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حسابرسی شیعیان ما را برعهده ما می گذارد.

و در حدیث دیگری از آن حضرت است:

«‌نشفع لشیعتنا فلا یردنا ربنا».[۸]  ما برای شیعیان خود شفاعت می کنیم، خداوند هم شفاعت ما را رد نمی کند.

۶. امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «‌اینما نکون فشیعتنا معنا».[۹]

ما هر جا که باشیم، پیروان ما با مایند؛ حتی در ورود به بهشت نیز این همراهی وجود دارد، علی (علیه‌السلام) فرموده است: از هشت در بهشت، پنج در است که شیعیان و دوستداران ما اهل بیت از آن وارد می شوند:«… و خمسه ابواب یدخل منها شیعتنا و محبونا».[۱۰]

۷. امام صادق (علیه‌السلام) در مسجد، گروهی از شیعیان را دید، به آنان نزدیک شد و سلامشان داد و فرمود: به خدا قسم من بوی شما و روح شما را دوست دارم، ما را با تقوا و تلاش، یاری کنید. شما یاران دین خدایید، شماپیشتازان به سوی بهشتید، ما بهشت را برای شما تضمین کرده ایم، هرچیزی شرفی دارد، شرافت دین، شیعه است. هر چیزی ستونی دارد، ستون دین، شیعه است. هر چیزی سروری دارد، و بهترین مجالس و سرور آنها، مجالس شیعه است:«‌والله انی لاحب ریحکم و ارواحکم… انتم السابقون الی الجنه، قد ضمنا لکم الجنان بضمان الله و رسوله… الا و ان لکل شی ء شرفا و شرف الدین الشیعه، الا ان لکل شئ عمادا و عمادالدین الشیعه، الا و ان لکل شئ سیدا و سید المجالس مجالس شیعتنا».[۱۱]

۸. امام باقر(علیه‌السلام) درباره «‌شجره طیبه» که در قرآن است، فرمود: آن درخت، حضرت رسول صلی الله علیه و آله است، تنه آن، علی (علیه‌السلام) است، شاخه اش فاطمه علیها السلام است، میوه هایش فرزندان فاطمه زهرایند و شیعه، برگهای آن درخت اند ( و اوراقها شیعتنا ) هرگاه یکی از شیعیان ما از دنیا برود، برگی ازآن درخت افتاده و هرگاه نوزادی برای شیعه به دنیا آید، به جای آن برگ، برگی می روید.[۱۲]

۹. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: «‌ان الله تعالی اطلع الی الارض فاختارنا واختار لنا شیعه ینصروننا و یفرحون بفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون انفسهم و اموالهم فینا، فاولئک منا و الینا وهم معنا فی الجنان».[۱۳]

خداوند بر زمین اشراف و عنایت و نگاه کرد پس ما را برگزید و برای ما پیروانی برگزید که ما را یاری می کنند، با شادی ما شاد می شوند، بر اندوه ما اندوهگین می شوند و جانها و مالهایشان را در راه ما خرج می کنند، پس آنان از ما و به سوی مایند و آنان در بهشت با ما خواهند بود.

این نیز عنایت خدا و اهل بیت به پیروان این خاندان و برگزیدگی و منتخب بودن صاحبان این محبت و ولایت را می رساند. این عنایات خاص، موجب ازدیاد محبت انسان به این خاندان جود و کرم می شود و دلبستگی و دلدادگی می آورد.

درباره جایگاه و منزلت شیعه نزد ائمه اطهار و توجه خاصی که به موالیان خود دارند و مقامی که خدا برای سیراب شدگان از چشمه محبت و ولای آل الله قرار داده، آن قدر حدیث است که از شمار بیرون است. نقل آنها کتابی قطور خواهد شد. اما برای آشنایی با مضامین گوشه ای از این احادیث، عنوان بعضی از این فضیلتها و ویژگیها را می آوریم:[۱۴]

شیعیان علی (علیه‌السلام) در قیامت سیراب، و رستگار و کامیابند. شیطان بر پیروان علی (علیه‌السلام) سلطه ندارد. شیعیان علی شیعه خدایند، شیعیان علی، آمرزیده اند، در قیامت به دست علی (علیه‌السلام) از کوثر سیراب می شوند، پیروان اودر دنیا و آخرت منصورند و برگه عبور از آتش می گیرند و ایمن اند، اگر شیعه نبود، دین خدا استوار نمی شد، آنان بهترین بندگان و بر صراط حق اند ودین اهل بیت را گرفته اند، شیعیان ما به خدا و به عرش خدا و به ما نزدیکتر از دیگرانند، پیروان ما گواه و شاهد بر مردم دیگرند، ما و شیعه ما «‌اصحاب الیمین» هستیم، شیعیان ما هدایت یافته، صابر، گرانقدر، صادق و رها از سلطه و نفوذ شیطانند، پیروان ما هنگام رستاخیز، با چهره های نورانی از قبرها برانگیخته می شوند و سواره به محشر می آیند، با نور خدایی می نگرند، از سرشت ما آفریده شده اند، هم ما برگزیده ایم هم شیعیان ما، آنان از شعاع نور ما خلق شده اند. خداوند در دنیا شیعه ما را از گناهانشان پاک می کند، خداوند از شیعیان ما میثاق ولایت گرفته است، ما گواه بر شیعیانیم و شیعیان شاهد بر دیگرانند، شیعیان ما می توانند نسبت به خانواده خود هم شفاعت کنند، شهید شیعه بر شهدای دیگر برتری دارد، پیروان با ایمان ما با پیامبر خویشاوندند و… صدها کرامت و فضیلت ارجمند.

البته این اوصاف و فضایل و جایگاه والا، به همان اندازه که قیمتی و محبت آور و دوست داشتنی است، مسؤولیت و تعهد و مراقبت و دینداری بیشتری می طلبد، تا انسان شایسته این همه مقام و رتبه شود ( به نکایات پایانی این جزوه دقت کنید ).

پی نوشت:

[۱]. بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۱۲۴.

[۲]. همان، ص ۱۴۶.

[۳]. همان، ج ۲۳، ص ۳۱۳.

[۴]. مریم، آیه ۵۸.

[۵]. بحارالانوار، ج ۲۶، ص ۲۲۴.

[۶]. غاشیه، آیه ۲۶.

[۷]. بحارالانوار، ج ۷، ص ۲۰۳.

[۸]. همان، ج ۸، ص ۴۱.

[۹]. همان.

[۱۰]. همان، ج ۲، ص ۲۰۶.

[۱۱]. همان، ج ۶۵، ص ۴۳.

[۱۲]. همان، ج ۹، ص ۱۱۲.

[۱۳]. میزان الحکمه، ج ۵، ص ۲۳۳.

[۱۴]. برای مطالعه متن این احادیث فراوان می توانید از «‌المعجم المفهرس» بحارالانوار، واژه شیعه، بهره بگیرید.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه