- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : < 1 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
بناى امامزاده سلطان سیدعلى متعلق به اواخر قرن هفتم و اوائل قرن هشتم هجرى است. بانى این بناى زیبا و با شکوه میرجلال الدین احمد بوده است که در جلو در شرقى حرم امامزاده مدفون است. این ساختمان مزار امامزاده سلطان سید على فرزند امام موسى کاظم(ع)است. مؤلف تاریخ نائین به نقل از سالک این امامزاده را صاحب کرامت ذکر کرده است و وى را سیدى بزرگوار نامیده است میرجلال الدین بانى این بقعه و بارگاه نیز از بزرگان نائین بوده که قنانى به نام جلاالدین در نزدیکى نائین احداث کرده ونیمى ازآن را وقف براین ساختمان نموده است. حرم امامزاده فضاى وسیعى است که گنبدى بزرگ و زیبا و با کاشیهاى فیروزه اى رنگ بر بالاى آن خودنمایى مى کند در کنار این حرم بزرگانى همچون سید قوام الدین، بدرالدین و سیف الدین مدفون هستند بر رواق حرم مطهر امامزاده اشعارى بخط نستعلیق نوشته شده که سراینده آنها شخصى به نام میرزا على تلگرافچى است. درمغرب حرم مدرسه دو طبقه اى ساخته شده که به طلاب علوم دینى اختصاص دارد. مردم نائین به این امامزاده اعتقادى کامل دارند و تا چند سال پیش اموات خود در صحن آن دفن مى کرده اند علاوه بر آن ازسا لهاى پیش در ایام عزادارى، دسته هاى سینه زنى در محل امامزاده حاضر شده و به سوگوارى مى پرداختند.
مؤلف کتاب (طرائق الحقائق) نیز ازاین امامزاده با احترام یاد کرده و این بیت را امامزاده ذکر مى کند.
این گنبد و رواق که از عرش برتر است
خود بارگاه زاده موسى بن جعفراست
در نائین امامزادگان دیگرى نیز وجود دارند که عبارتند از:
امامزاده ابومحمد، امامزاده جنید، امامزاده عبدالله، امامزاده ابراهیم، امامزاده پیرمردان، امامزاده فاطمه نساء.