خطاب تجلیل آمیز خداوند به پیامبر اسلام (ص)

خدای سبحان در خطاب به حضرت آدم علیه السلام می فرماید: «یا آدم اسکن انت…» و خطاب به حضرت نوح علیه السلام : «یا نوحُ اِنَّه لیس من اهلک»؛ و خطاب به حضرت ابراهیم علیه السلام : «یا ابراهیم اعرض…» و خطاب به حضرت موسی علیه السلام : «یا موسی، اقبل و لاتخف»؛ و خطاب به حضرت داوود علیه السلام : «یا داوود اِنّا جعلناک» و… اما وقتی می خواهد پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله را خطاب کند، حُرمت خاصّی قائل شده، نام ایشان را نمی برد و با تعبیرات تجلیل آمیزی چون: «یا ایّها النّبی» و «یا ایّها الرّسول» خطاب می فرماید و اگر احیاناً خطاب «یا ایّها المزّمّل» و «یا ایّها المدّثّر» هست، ناظر به نکته لطیف تاریخی است.

خداوند از دیگران هم خواسته که رسول خدا صلی الله علیه و آله را محترمانه صدا زده، مانند سایر مردم فرا نخوانند:^[۱] «لاتجعلوا دعاء الرّسول بینکم کدعاء بعضکم بعضاً»^[۲]؛ پیامبر را میان خود مانند دیگران صدا نکنید.

فقط در چهار جای قرآن نام آن حضرت به صراحت ذکر شده است:

سوره آل عمران، آیه ۱۴۴:«و ما محمّد الاّ رسول…»

سوره احزاب، آیه ۴۰: «ما کان محمّد ابا احد…»

سوره محمّد، آیه ۲:«… و آمنوا بما نزّل علی محمّد…»

سوره فتح، آیه ۲۹: «محمّد رسول اللّه…»

برخی گفته اند که علّت ذکر نام پیامبر صلی الله علیه و آله در این آیات، آن است که در آیات مزبور از رسالت آن حضرت سخن به میان آمده و لذا می بایست به صراحت نام ایشان برده می شد.^[۳]

از آنجه بیان شد پیامبر اسلام در پیش خداوند از قدر و منزلت خاصی برخوردار است که شامل سایر پیامبران نمی شود.

پی نوشت ها:

[۱] . تفسیرموضوعی قرآن کریم،ج۸،ص۳۰،۵۷و۵۸٫

[۲] . نور / ۶۳ .

[۳] . بحارالانوار، ج ۱۶، ص ۴۰۰٫

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه.