جدایی فصل تلخ زندگی

زمانی که والدین تصمیم به جدایی می‌گیرند کودکان می‌بایست کاملاً از تصمیم آنان آگاهی داشته باشند. هدف از تدوین این مقاله این است که میزان درک و احساس کودکان هنگام جدایی والدین را متوجه شویم نکات ظریفی را پیشنهاد می‌کنیم تا چطور با کودکان راجع به طلاق صحبت کنید.

صحبت با کودکان درباره طلاق

واکنش کودکان به طلاق والدین، به نحوه عنوان کردن والدین در این مورد ارتباط دارد و به همین دلیل والدین باید مراقب باشند که چگونه و با چه روشی این مساله را به آنها بگویند. بنابراین در زمانی مناسب باید پدر و مادر هر دو بنشینند و با فرزندان صحبت کنند و به سوالات آنها پاسخ دهند. اگر این روش به کار گرفته شود، دیگر هیچیک از والدین تقصیر را به گردن دیگری نمی‌اندازد.

 به کودکان چه بگویید

به خاطر داشته باشید که طلاق، کودکان را کاملاً گیج می‌کند، بنابراین در یک جلسه تصمیم نهایی خود را نگویید چون باعث می‌شود کودکان گیچ و سردرگم شوند. می‌بایست به آنها اطمینان دهید که احتیاجات ضروری آنها (از قبیل آماده کردن صبحانه، کمک و رسیدگی در انجام تکالیف و خواباندن آنها) برآورده خواهد شد و همین طور در صورت امکان ارتباط کودکان با پدر و مادر هر دو ادامه خواهد داشت. زمانی که کودکان با یک سری تغییرات مواجه می‌شوند دوست دارند بدانند که چه چیزهایی مثل قبل خواهد بود.

والدین می‌توانند از طریق رفتار و صحبت به فرزندانشان دلگرمی بدهند که همیشه و در هر شرایطی آنها را دوست خواهند داشت.

والدین می‌بایست به فرزندانشان متذکر شوند که زمانی که آنها از یکدیگر جدا شوند دیگر هیچ امیدی به زندگی مشترک نداشته باشند که روزی مثل قبل همه با هم زندگی کنند زیرا رویای بازگشت والدین در کودکان همیشگی خواهد بود.

بیشتر کودکان فکر می‌کنند که به خاطر اشتباهات آنها و یا به خاطر این که نمره درسی آنها پایین بوده پدر و مادرشان از یکدیگر جدا شده اند. آنها ممکن است از این جدایی احساس گناه نمایند، بنابراین باید با آنها صحبت کرد و به آنها دلگرمی داد که به خاطر اشتباهات آنها نبوده است و آنها هیچ مسوولیتی در قبال این جدایی ندارند.

به خاطر داشته باشید، درباره ترس و نگرانی که کودکان از مساله طلاق دارند با آنها صحبت کنید و به آنها اجازه دهید تا درباره طلاق و تغییراتی که به وجود خواهد آمد فکر کنند و در ملاقات بعدی به سوالات جدیدشان جواب های منطقی بدهید.

کودکان دوست دارند بدانند که والدینشان از تاثیر طلاق بر زندگی آنها مطلع هستند. به درد دل آنها گوش دهید و به آنها نشان دهید که شما هم نگران و دلواپس هستید.

نمی‌توانید احساسی را که فرزندتان دارد، تغییر دهید اما بهتر است که به آنها نشان دهید آنها را درک می‌کنید، مثلاً اگر یک روز نمی‌تواند پدرش را ببیند و عصبانی هست این گونه به آنها نشان دهید که آنها را درک می‌کنید: می‌دانم که خیلی ناراحت و عصبانی هستی که نمی‌توانی امروز پدرت را ببینی.

انتظار کودکان از والدین

۱-پدر و مادر! من از شما انتظار دارم که حتی اگر با من زندگی نمی‌کنید ارتباط خودتان را با من قطع نکنید مثلاً برایم نامه بنویسید و به من تلفن بزنید و نسبت به تفریحاتم و کارهایی که انجام می‌دهم اهمیت قائل شوید در غیر این صورت احساس پوچی و بی کسی می‌کنم.

۲-دست از جنگ و دعوا بکشید و برای رقابت با یکدیگر آنقدر سخت کار نکنید. لطفاً سعی کنید راجع به موضوعاتی که مربوط به من می‌شود با هم توافق کنید زمانی که با یکدیگر بر سر من دعوا می‌کنید فکر می‌کنم که یک کار اشتباهی کرده‌ام و من مقصر هستم.

۳-من هر دو شما را دوست تدارم و می‌خواهم که از لحظاتی که با شما هستم لذت ببرم پس هر کدام از شما هستم بدی یکدیگر را نگویید در این صورت مرا مجبور می‌کنید که طرف یکی از شما را بگیرم.

۴-لطفاً حرفهایتان را خودتان به یکدیگر بگویید من را واسطه قرار ندهید که پیغام‌های شما را برسانم.

۵-وقتی که از یکدیگر جلوی من صحبت می‌کنید یا اینکه فقط خوبی‌های یکدیگر را بگویید یا اینکه اصلاً راجع به هم صحبت نکنید، اگر این گونه رفتار نکنید فکر می‌کنم که انتظار دارید طرف یکی از شما را بگیرم.

۶-فراموش نکنید که من به هر دو شما احتیاج دارم و روی هر دو شما حساب می‌کنم، به من یاد دهید که چه چیزهایی مهم هستند و همین طور زمانی که با مشکلی مواجه می‌شوم به من کمک کنید.

هنگام توضیح دلیل برای جدایی از علل‌های اقواگرانه به کودکان خودداری کنید، مثلاً پدرتان به دلیل اعتیاد یا…. ما را ترک کرد.

تصویر یکدیگر را در برابر هم خراب نکنید.

اجازه دهید کودک خودش تصمیم در کنار ماندن شما را بگیرد مثلاً آخر هفته با پدر باشد یا مادر.

کودک طلاق در معرض محدودیت هایی قرار می‌گیرد مثلاً فقدان یک والد، پدربزرگ و مادربزرگ، دوستان، همسایه و غیره. تلاش نمایید این محدودیت ها به حداقل برسد.

گاهی کودک طلاق احساس ترک شدن و طردشدن می‌کند در این مورد احساس اطمینان به کودکانتان بدهید.

بهتر است یکی از مسئولین مدرسه یا مهد کودک را که اعتماد بیشتری به وی دارید مللع سازید.

منبع: مرکز اطلاع رسانی خانواده شمیم