- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
نماز آن حضرت چهار رکعت است، در دو رکعت اوّل بعد از «حمد»، پانزده مرتبه سوره «زلزال» و در دو رکعت دوم، بعد از «حمد» پانزده مرتبه سوره «توحید» را مى خواند و آنگاه این دعا را مى خواند:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّ لَکَ الْحَمْدَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْبَدىءُ قَبْلَ کُلِّ شَىْء،
خدایا از تو مى خواهم براى آن که ستایش مخصوص توست و معبودى جز تو نیست که پیش از هر چیزى بوده اى
وَاَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، وَ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ الَّذى لا یُذِلُّکَ شَىْءٌ، وَ اَنْتَ کُلَّ یَوْم
و تویى زنده و پاینده و معبودى جز تو نیست که چیزى خوارت نتواند کرد و تو هر روز
فى شَاْن، لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، خالِقُ ما یُرى وَ ما لایُرى، اَلْعالِمُ بِکُلِّ شَىْء
در کارى هستى معبودى جز تو نیست (تویى) آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود داناى به هر چیزى
بِغَیْرِ تَعْلیم، اَسْئَلُکَ بِآلائِکَ وَنَعْمآئِکَ، بِاَنَّکَ اللهُ الرَّبُّ الْواحِدُ، لا اِلـهَ اِلاَّ
بى آن که کسى یادت دهد از تو مى خواهم به حق نعمتهاى ظاهر و باطنت زیرا تویى خداى پرورنده یگانه، نیست معبود به حقى
اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ، وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْوِتْرُ الْفَرْدُ
جز تو که بخشاینده و مهربانى و از تو مى خواهم زیرا تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و یگانه فرد
الاَْحَدُ الصَّمَدُ، اَلَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، وَ اَسْئَلُکَ
یکتا و بى نیازى که نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس و از تو مى خواهم
بِاَنَّکَ ]اَنْتَ[ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَللَّطیفُ الْخَبیرُ، اَلْقآئِمُ عَلى کُلِّ نَفْس
که تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست و لطیف و آگاه و نگهبان بر هر شخصى
بِما کَسَبَتْ، اَلرَّقیبُ الْحَفیظُ، وَاَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اللهُ الأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَىْء،
بدانچه مى کند و مراقب و نگهدارى و از تو مى خواهم بخاطر آن که خداى نخست پیش از هر چیز
وَ الاْخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَىْء، وَ الْباطِنُ دُونَ کُلِّ شَىْء، اَلضّآرُّ النّافِعُ الْحَکیمُ
و پایان پس از هر چیزى و پنهان در نزد هر چیزى و زیان ده و سودبخش و با حکمت
الْعَلیمُ، وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَلْحَىُّ الْقَیُّومُ، اَلْباعِثُ
دانا و از تو مى خواهم چون تویى که معبود به حقى جز تو نیست زنده و پاینده و برانگیزنده
الْوارِثُ، اَلْحَنّانُ الْمَنّانُ، بَدیعُ السَّمواتِ والأَرْضِ، ذُو الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ،
و وارث خلق و دارنده رحمت و منّت بخش پدیدآرنده آسمانها و زمین داراى جلال و کرامت
وَ ذُو الطَّوْلِ وَ ذُو الْعِزَّهِ وَ ذُو السُّلْطانِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَحَطْتَ بِکُلِّ شَىْء
و صاحب فضل و عزت و داراى سلطنت و قدرت معبودى جز تو نیست که علمت به هر چیزى
عِلْماً، وَ اَحْصَیْتَ کُلَّ شَىْء عَدَداً، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.(۱)
احاطه دارد و عدد هر چیز را شماره کرده اى درود فرست بر محمّد و آلش.
- جمال الاسبوع، صفحه ۲۷۹ و بحارالانوار، جلد ۸۸، صفحه ۱۹۰ (لازم به یادآورى است که در جمال الاسبوع آمده است: در دو رکعت اوّل پس از «حمد» پانزده مرتبه سوره هاى «توحید» و «زلزال» را بخواند).