- زمان مطالعه : < 1 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
اشاره:
ابو الفضل بن ابى القاسم طهرانى در سال ۱۲۷۳ هجرى قمرى متولد شده، دانشمندى فاضل، متبحر در فقه، اصول، رجال، آشنا با حکمت، ریاضى، سیره و تاریخ و شاعرى توانمند که به دو زبان عربى و فارسى شعر مى سروده است مصنف در سنین جوانى نزد پدر، منقول را فراگرفت، معقول را نزد آقا محمدرضا قمشه اى و میرزا ابو الحسن جلوه فراگرفت.
در سال ۱۳۰۰ قمرى به سمت نجف اشرف هجرت کرده، مدتى در درس علامه میرزا حبیب الله رشتى علیه الرحمه تلمیذ نمود، سپس به سامراء رفته به شاگردى مجدد بزرگ میرزاى شیرازى مفتخر گردید تا این که در سال ۱۳۰۹ قمرى به تهران مراجعت نموده به انجام وظایف شرعى مشغول گردید.
تألیفات
۱ . شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور، کتاب مورد بحث.
۲ . دیوان شعر عربى که در سال ۱۳۶۹ در تهران به اشراف سید جلال الدین محدث ارموى به همراه مقدمه اى در زندگىنامه و خصوصیات مصنف به چاپ رسید.
۳ . صدح الحمامه، در زندگى نامه ى والد ماجدش و زندگى نامه ى خود.
۴ . قلائد الدرر، در علم صرف
۵ . الدر الفتیق، در علم رجال
۶ . تمیمه الحدیث، در علم درایه
۷ . میزان الفلک، در علم هیئت
۸ . منظومه النحو، در علم نحو تا باب حال
۹ . حاشیه المتاجر
وفات
وفات او در تهران در غره ى شهر صفر سال ۱۳۱۶ هجرى قمرى بوده و در مقبره ى والد ماجدش در صحن امامزاده حمزه در بارگاه حضرت عبد العظیم مدفون است رحمه الله علیه .
فایل تصویری در سایت شما
فایل صوتی در سایت شما
به اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی