- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اشاره:
قرآن شاهکار بى مانند زبان عرب است و باید اعترف کرد که جمال صورى آن با عظمت معنویش برابر است، قوت الفاظ و انسجام کلمات و تازگى افکار در این سبک نگارش نو ظهور چنان جلوه گر است که قبل از آنکه عقول مسخّر معانى آن شوند دلها تسلیم آن مى گردند، این شیوه بارز و بخصوص محمد (ص) است که مستمعین را مجذوب کلام معجز نشان خود مى نمود،پیامبر اسلام درمیان انبیاء دیگر به این صفت ممتاز است و مى توان گفت که هیچ کسى در هیچ عصرى نتوانسته بود این همه نفوذ در کلام خود داشته باشد.
قرآن با سبک خاص خویش،داراى مباحث مختلف و فوائد متعدد است: هم سرود مذهبى است هم ستایش ایزدى و هم متضمن اصول و قواعد و قوانین مدنى وجزایى است، هم بشیر و نذیر است و هم پند آموز و اندرز گوى، هم مؤمنین را به صراط مستقیم هدایت مى کند وهم قصه و داستان و امثال و حکم بیان مى کند.
قرآن بهترین و زیباترین اثرِ لسان عرب است و در بین متون مذاهب ملل و نحل عالم، مانند ندارد، در توصیف اهمیت این کتاب همین قدر کافى است که اعراب با وجود نفاق و عناد و لجاج زیاد که در سرشت آن قوم است و با وصف این که هنرى به غیر از فصاحت و بلاغت و سخن سنجى نداشتند، در پیش قرآن زانو بر زمین زده آن را کلام الهى دانسته و به ذیل ولاى آن دست زدند، اعراب مسیحى با وجود تعصب شدید اعترف مى کنند که این کتاب مستطاب چه تأثیر بى پایان در دل شنوندگان دارد. اگر ترجمه شود، قسمت اعظم ملاحت کلام وقدرت و تأثیر خاص آن از بین مى رود و آهنگ موزون آن به سردى مى گراید،مع ذلک دور نماى آن شعله جاودانى از خلال ابرهاى تیره ترجمه تابان و فروزان است.
منبع:
۱- تاریخ ترجمه قرآن در جهان ص ۶۶ به نقل از صفحه ۱۸۷ کتاب محمد و قرآن از بارتلى سنت هیلر.
۲- همان ص ۶۷ به نقل از ص ۱۸۸.
۳- همان