- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
شبهه
اگر یکی از مبلغین وهابی از من پرسد که چرا شیعه هستی؟ من در جواب چه بگویم؟
پاسخ شبهه
در پاسخ به چنین پرسشی باید گفت که به دلایل زیر من مذهب شیعه را انتخاب نمودهام:
مذهب الشیعه منتسب به اهل بیت پیامبر(ص) است که در آیه مبارکه ۳۳احزاب با اراده تکوینی خداوند معصوم و از هر گونه خطا و اشتباه دورند، بنابر این عقل سلیم حکم می کند که در امور دینی باید مطمئن ترین راه را انتخاب نمود، زیرا مذاهب دیگر همه غیر معصوم و آموزه های دین را بر اساس رأی و اجتهاد خویش تبیین میکنند.
پیامبر اسلام(ص) در حدیث نورانی ثقلین راه را تا قیام قیامت برای مسلمانان نشان داده است، این راه نورانی قرآن و عترت پیامبر(ص) است « «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا، کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی؛ أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ»؛[۱] یعنی ای مردم، قرآن و ولایت دو ثقل گران بها هستند و از هم جدا شدنی نیستند و اگر زمانی جدا شدند، بدانید اسلام واقعی وجود ندارد.
پیامبر خاتم در باره اهل بیت(ع) فرمود:
«إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَهِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ؛ مَثَل اهل بیت من در میان شما کشتی نوح است، هر کس به این کشتی داخل شود نجات می یابد، و هر کس جا بماند، غرق میشود.[۲] شیعه طبق دستور پیامبر (ص) وارد این کشتی شده اند تا آنها به سلامتی به مقصد برساند. در اینجا سخن نغز حکیم ابوالقاسم فردوسی را که در همین موضوع بیان داشته است می آورم:
منم بنده اهل بیت نبی ستاینده خاک و پای وصی
حکیم این جهان را چو دریا نهاد برانگیخته موج ازو تندباد
چو هفتاد کشتی برو ساخته همه بادبانها برافراخته
یکی پهن کشتی بسان عروس بیاراسته همچو چشم خروس
محمد بدو اندرون با علی همان اهل بیت نبی و ولی
خردمند کز دور دریا بدید کرانه نه پیدا و بن ناپدید
بدانست کو موج خواهد زدن کس از غرق بیرون نخواهد شدن
به دل گفت اگر با نبی و وصی شوم غرقه دارم دو یار وفی
همانا که باشد مرا دستگیر خداوند تاج و لوا و سریر
خداوند جوی می و انگبین همان چشمهٔ شیر و ماء معین
اگر چشم داری به دیگر سرای به نزد نبی و علی گیر جای
گرت زین بد آید گناه منست چنین است و این دین و راه منست
برین زادم و هم برین بگذرم چنان دان که خاک پی حیدرم[۳]
پی نوشت ها:
[۱] . أبو عبد الله الحاکم محمد بن عبد الله بن محمد بن حمدویه بن نُعیم بن الحکم الضبی الطهمانی النیسابوری المعروف بابن البیع (المتوفى: ۴۰۵هـ)، مستدرک حاکم، دار الکتب العلمیه – بیروت، الأولى، ۱۴۱۱ – ۱۹۹۰ ج ۳، ص ۱۲۴
[۲] . حر عاملی، وسائل الشیعه ( آل البیت )، مؤسسه آل البیت (ع) لإحیاء التراث، سال چاپ ۱۴۱۴ق، قم، ج۲۷، ص۳۵، حدیث ۳۳۱۴۵.
[۳] . شاهنامه فردوسی، ص ۵
منبع: ضیائی