پاسخ سؤالات در نامه ابراهیم بن محمد

اشاره:

ناپدیدشدن امام زمان از دیده‌ها و زندگی پنهانی او را غیبت امام زمان می‌نامند.غیبت را به دو مرحله غیبت صغرا و غیبت کبرا تقسیم می‌کنند. در غیبت صغرا امام زمان از دید همگان غایب نبود؛ بلکه نمایندگانی داشت که از طریق آنها با مردم در ارتباط بود. به این افراد نائبان امام زمان یا نواب اربعه می‌گویند. در دوره غیبت صغرا علاوه بر نواب اربعه، بسیاری از مردم نیز به گونه‌های مختلف با امام مهدی (ع) دیدار کردند که منابع آن‌ها را یاد کرده‌اند. بنابراین در غیبت صغرای که ۶۹ سال دوام داشته بو مردم با نامه نگاری به پاسخ سؤالات خود می رسیده اند.

ابوالحسن بن جعفر بن احمد نقل کرده است: ابراهیم بن محمد بن فرج رخجی درباره مسایل مختلفی به امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نامه نوشت و نیز درباره نام فرزندی که برای او متولد شده بود. در پاسخ نامه، جواب سوالاتش داده شده بود؛ ولی درباره نام فرزندش مطلبی نیامده بود. آن فرزند از دنیا رفت. نیز در میان عده‌ای از اصحاب ما در جلسه‌ای درباره مطلبی اختلافی رخ داده بود. امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در نامه‌ای به یکی از آنان شرح آنچه را که در آن مجلس گذشته بود. نوشت.[۱]

پی نوشت:

[۱] . صدوق، ۱۴۱۶: ج۲، ص۴۹۷-۴۹۸٫

برگرفته از مقاله علی ربانی گلپایگانی

منبع :مرکز تخصصی مهدویت