نویدهاى امام محمد باقر علیه السلام در مورد ظهور حضرت مهدى (عج)

 ۱- ابوحمزه ثمالى آورده است که: در یکى از روزها در محضر درس امام محمدباقر علیه السلام بودم، هنگامى که حاضران رفتند، امام باقر علیه السلام فرمود:

اباحمزه! از رخدادهایى که خداوند آن را قطعى ساخته است قیام قائم ماست. هر کس در آنچه مى گویم تردید کند با حال کفر به خدا، او را ملاقات خواهد کرد. آنگاه افزود: پدر و مادرم فداى وجود گرانمایه او باد که همنام و هم کنیه من است و هفتمین امام پس از من. پدرم فداى کسى باد که زمین را لبریز از عدل و داد مى کند همان گونه که به هنگامه ظهورش از ستم و بیداد لبریز است .

یا اباحمزه! هر کس سعادت دیدار او را داشت و همان گونه که به پیامبر صلى الله علیه و آله و على علیه‌السلام سلام و درود مى گوید بر آن حضرت درود گفت و فرمانبردار او گردید، بهشت بر او واجب مى گردد و هر کس به آن وجود گرانمایه سلام نگفت، خداوند بهشت را بر او حرام ساخته و او را در آتش سوزان جاى خواهد داد و چه بدجایى است جایگاه ستمکاران! (۱)

۲- بانوى دانش پژوهى که به (ام هانى) شهرت داشت آورده است که بامدادى بر حضرت باقر علیه السلام وارد شدم و گفتم: سرورم! آیه اى از قرآن شریف، ذهن و فکرم را به خود مشغول داشته و خوابم را ربوده است .

فرمود: کدام آیه اُم هانى؟ بپرس!

گفتم: این آیه شریفه که مى فرماید: فلا اقسم بالخنس. الجوار الکنس. (۲)

فرمود: به! به! چه مسئله خوبى پرسیدى، این مولود گرانمایه اى است در آخرالزمان. او (مهدى) این عترت پاک است. مهدى خاندان وحى و رسالت، براى او غیبت و حیرتى است که گروهى در آن گمراه مى گردند و گروه‌هایى راه حق و هدایت را مى یابند. خوشا به حالت اگر او و زمان او را درک کنى … و خوشا به حال آنان که او را درک خواهند نمود. (۳)

پى نوشت:

۱– بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۲۴۱ .

۲- سوره تکویر، آیه ۱۶ و ۱۷ .

۳- اکمال الدین، شیخ صدوق، ج ۱، ص ۳۳۰ / بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۷ .

منبع: ماهنامه موعود جوان، شماره ۲۱، ساره سام کن .