- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
نماز حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه دو رکعت است مىخوانى در هر رکعت سوره حمد را تا إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ و چون به این آیه رسیدى آن را صد مرتبه مىگویى و در مرتبه آخر سوره را تمام مىکنى پس قل هو الله أحد را یک بار مىخوانى و چون از نماز فارغ شدى این دعا را مىخوانى
اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاَءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ بِمَا وَسِعَتِ السَّمَاءُ
خدایا بلاى بزرگ روى به ما آورده و اتمام حجت روشن گردید و پرده از روى کار بیفتاد و زمین با همه وسعت بر ما تنگ شد و آسمان رحمت را منع کرد
وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَ الرَّخَاءِ
و ما شکایت از سختیها نزد تو مىکنیم و بر تو در هر حال ناخوش و خوش توکل مىکنیم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)
الَّذِینَ أَمَرْتَنَا بِطَاعَتِهِمْ وَ عَجِّلِ اللَّهُمَّ فَرَجَهُمْ بِقَائِمِهِمْ وَ أَظْهِرْ إِعْزَازَهُ
آنان که ما را به طاعت آنان امر فرمودى و خدایا فرج آنها را نزدیک کن به ظهور قائم آل محمد (ع) و عزت او را آشکار کن
یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَایَ
اى محمد و اى على اى على و اى محمد مرا کفایت کنید که شما کفایت کن من هستید
یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَایَ
اى محمد و اى على اى على و اى محمد مرا یارى کنید که شما یارى کننده من هستید
یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ احْفَظَانِی فَإِنَّکُمَا حَافِظَایَ
اى محمد و اى على اى على و اى محمد مرا نگهدارى کنید که شما نگهبان من هستید
یَا مَوْلاَیَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلاَیَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلاَیَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ
اى مولاى من اى صاحب الزمان اى مولاى من اى صاحب الزمان اى مولاى من اى صاحب الزمان
الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی الْأَمَانَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ
پناه آوردهام پناه آوردهام پناه آوردهام مرا دریاب مرا دریاب مرا دریاب مرا امان ده مرا امان ده مرا امان ده.[۱]
[۱] . مفاتیح الجنان، ص ۴۵٫