- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : ناظر محتوایی شماره یک
- 0 نظر
در بررسى راههای جذب دانشآموزان به نماز، اولین مساله اى که به آن بر می خوریم، زندگى اجتماعى دانشآموز در محیط خانواده، مدرسه، جامعه و همسالان و زندگى سیاسى او (درک مفاهیمی همچون مدیریت، حکومت و سیاستهای اجتماعی) می باشد. در این فرآیند، دانشآموزان در تعامل مستقیم با اطرافیان، خانواده، دوستان، مدیران حکومتی، تربیتی، معلم و مربی، مسجد و روحانیت، تحت تاثیر رفتارها و پیامهای آنان است و منشهای آنان را تحت نظر دارد و رفتارهاى تعبدى و اخلاقی ایشان را پىگیرى مى نماید.
شکلگیری شخصیت معنوى و اجتماعى دانشآموز، از همان ابتدا در خانواده، بعد در مدرسه و در مراتب بعدى، از طریق دیگران صورت مى گیرد. بنابراین هر کدام از الگوهاى رفتارى، مورد توجه دانشآموز است و تحت تاثیر آن رفتارها مى باشد. یکایک ارزشهاى موجود در جامعه و خانواده، چه در جنبههای مثبت و چه در جنبههای منفی، شخصیت نوجوان و جوان را پىریزى نموده، در نگرش مثبت و یا منفى او نسبت به محیط اطراف خود، نقش مهمى را ایفا خواهد کرد.
تربیت و پرورش فرزندان سالم از حیث اعتقادى و منش های پسندیده، در گرو توجه کافى به مسائل محیطى و رفتاری است. چنانچه پدر و مادر خانواده به نقش الگویى خود توجه داشته باشند و در تنظیم روابط خویش با فرزندان، همت گمارند و تقید به اصول اخلاقى و انسانى و بالاخره مذهبى را پیشه خود سازند، بی تردید احساس خوب و ارزشمند پایبندی به مسائل معنوى را به فرزندان خود تقدیم نموده اند.
تجربه خوشایند و احساس رضایتمندی از رفتارهاى بروز داده شده، کودک و نوجوان را به سوى اهداف و آرمانهای تربیتى جامعه هدایت خواهد کرد و در نتیجه جهتیابی وى را به درک هویت معنوى و انسانى میسر خواهد نمود. پس به همان میزانى که رفتارهاى سنجیده، الگوها و مسئولان تربیتى در شکلگیرى شخصیت معنوى و سجایاى انسانى کودک و نوجوانان موثر است، پدیداری رفتارهاى متضاد با آرمانهاى اجتماعی، اخلاقى و مذهبی نیز در تخریب این شخصیت و هویت واقعى او موثر است.
اما نقش والدین و مربیان، به همین جا ختم نمى شود، بلکه این تلاش نظر به آیندهاى دوخته است که براى ساختنش زمان، هزینه و انرژى بسیارى صرف شده است. این آینده و در نتیجه چگونه شدن را، والدین و مربیان، به نمایندگی از جامعه، در معرض دید نوجوان و جوان قرار مى دهند که این همان، هویت مورد انتظار است.
پس از خانواده، که به عنوان اصلىترین سازمان در نهادى و درونى شدن رفتارها براى کودک و نوجوان کمک مینماید و اولین تجربیات زندگى را در اختیارش قرار می دهد، مدرسه جایگاه ویژهاى را به خود اختصاص مى دهند. در این سازمان، معلم و مربى، الگوهایى هستند که بیشترین درصد مقبولیت را در پیش کودک و نوجوان دارند. بى شک گذر از این مرحله در ساختار ذهنى و رفتارى کودک و نوجوان، حائز اهمیت است.
هوشیارى والدین و مربیان دلسوز و آگاه، این امکان را براى دانشآموز به وجود خواهد آورد که با همانند سازی، بهترین الگوهاى رفتارى را براى خود انتخاب نمایند.
بنابراین شرکت فعالانه مدیران و مربیان در عرصههای فرهنگى و ترویج ارزشهای انسانى و اخلاقى توام با عمل، شناخت معیارهای فضیلت و انسانهای فاضل را براى نوجوان آسانتر خواهد کرد.
چنانچه مدیران، معلمان و مربیان همراه دانشآموز، در نماز جماعت مدرسه شرکت فعال داشته باشند و در اجراى فرامین الهى و مواظبت در رفتار و گفتار خود کوشش نمایند، دانشآموز رغبت پیدا خواهد کرد که با علاقهمندى بیشتر در نماز حضور یابد، بایستى متوجه این معنا بود که (الگو بودن رهبران دینی، علمى و مذهبی نقش اساسى را در تکوین شخصیت دانشآموزان ایفا می کند).
یک تحقیق نشان مى دهد که %۴۸ کل دانشآموزان نوجوان، «اعتقاد والدین خود را به خداوند و عمل به دستورات او را در جذب فرزندان به نماز موثر دانسته اند.»اگر چه صحبت ما بر سر ارایه الگوهاى صحیح براى نوجوانان و جوان است تا آنان را نسبت به اقامه فریضه نماز تشوی و ترغیب نماید، توجه به این نکته نیز قابل تامل است که حتما بزرگسالان نیز از این امر مستثنى نبوده و نیستند آنان نیز به نحوى متاثر از الگوهاى جامعه و رفتارهای الگوها هستند.
یک بررسى نشان مى دهد که: فقدان فضاى تشویق مناسب و گاهى برخوردهاى نامناسب از سوى برخى از مسئولان و نیروهاى مذهبى و احتمالا برخى از اوقات، برخوردهای شدید در زمینه عدم حضور برخى از مربیان و دبیران به نماز جماعت، موثر واقع شده است.
لذا شایسته است مسئولان ادارى و الگوهای اجتماعى، شرط حسن برخورد و اعتدال را در رفتارهاى انسانى خود مراعات نمایند. اگر بخواهیم یک حرکت مطلوب در روند جذب دانشآموزان نوجوان و جوان نسبت به نماز ایجاد کنیم، ناچاریم به اصل روشهای برخورد خود و الگوهاى رفتارى جامعه بپردازیم و با معرفى الگوهاى شایسته در جهت تقویت باورهاى اعتقادی و مذهبى آنان گام برداریم.
امام علی(علیه السلام) نیز در معرفى الگوهاى صحیح و شناخت آن با جامعه چنین مىفرماید:
«می خواهید که فقیه و دانشمند واقعى را به شما معرفى کنم؟ او عبارت از کسى است که مردم را از مهر و رافت خداوند نومید نمیسازد و در عین حال آنان را به گونهاى ارشاد مىکند که نسبت به عذاب خداوند، احساس ایمنى نکنند و به مردم در ارتکاب گناه، آزادی عمل نمىدهد و قرآن را به خاطر رغبت به غیر قرآن، رها نمى کند.
پس محبت و التفات و گشادهرویی، حسن خلق و فروتنى و کوشش در تکمیل نفس از مولفهها و معیارهاى تشخیص، یک الگوى خوب و صالح است.
منبع: پایگاه روزنامه ابتکار؛ میترا عزیزیان پور