- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
ولادت
آیت الله حاج میرزا حسین سبزواری مشهور به “فقیه سبزواری” فرزند آیت الله میرزا موسی (۱۳۳۷ – ۱۲۶۵ ه.ق) سوم رمضان ۱۳۰۹ ه.ق در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ ه.ق همراه پدر خود آیت الله میرزا موسی به سبزوار رفت.
تحصیلات
در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان میرزای شیرازی و حاج میرزا اسماعیل مجتهد علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ ه.ق بود و این فاجعه را در یادداشتهای منتشر نشده خود منعکس کرده است. وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر پدر و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج ملاهادی سبزواری، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت. وی علاوه بر درک محضر اساتید یادشده خود در سامرا، در نجف نیز از محضر آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، شیخ حسن مامقانی، آیت الله شربیانی، آیت الله سید محمد بحرالعلوم، شیخ محمد طه نجف، میرزا حسین نوری ، حاج آقا رضا همدانی، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی بهره برد.
فعالیتها
سال ۱۳۴۷ ه.ق در س۳۸ سالگی به درخواست مردم سبزوار به ایران بازگشت و در مشهد ساکن شد و به تدریس فقه و اصول و فلسفه ونیز اقامه نماز جماعت روز آورد و خدمات اجتماعی و عمرانی کم نظیری انجام داد. او مدرسه باغ رضوان را با ۱۶ هزار مترمربع مساحت به سال ۱۳۳۰ شمسی ساخت و تکیه سیدها را احداث کرد. درمانگاه رازی را تکمیل کرد و ۱۲۰ باب منزل در خیابان نخریسی و ۲۵ باب در خیابان خواجه ربیع برای سیل زدگان بنا نهاد و ۲۵۰۰ قطعه زمین را در کوی طلاب به طلبه ها و فضلای حومه مشهد واگذار کرد و دهها مسجد را در محلات مختلف مشهد ساخت.
وفات
در روز شنبه ۲۴ شوال ۱۳۸۶ ه.ق /۱۳۴۵ه.ش در ۷۷ سالگی راه ناهموار دنیای مادی را به آخر رساند و روحش به دار قرار پرگشود و در محل مدرسه باغ رضوان فضای سبز شمال شرقی حرم در ابتدای بست طبرسی به خاک سپرده شد.