مهمترین شاخص های ازدواج موفق

در موضوع ازدواج و انتخاب همسر، توجه به تفاوت های فردی از اهمیت بالایی برخوردار است. افراد از نظر فرهنگی، اجتماعی، تحصیلی، اقتصادی، مذهبی و اخلاقی بسیار با هم متفاوت هستند، اما گاهی دختران و پسران بدون در نظر گرفتن این تفاوت ها، به سمت زندگی مشترکی می روند که هیچ گونه وجه اشتراکی در آن وجود ندارد.

متاسفانه در نظر نگرفتن این تفاوت ها و نبود تفاهم و تناسب، مشکلات عدیده ای به بار می آورد و گاهی همین عدم تناسب، ابزاری برای تحقیر و سرزنش دختر یا پسری می شود که نسبت به همسر خود در سطح پایین تری قرار دارد و عباراتی همچون «این چه رفتاری بود از خود نشان دادی؟»، «می دانی چقدر جلوی خانواده ام تحقیر شدم؟»، «آبرویم جلوی دیگران حسابی رفت!» بین شان رد و بدل می شود.

جملاتی از این قبیل به‌ تدریج باعث کم رنگ شدن مهر و محبت و دور شدن آن ها از یکدیگر می گردد و به جایی می رسند که می گویند همدیگر را درک نمی کنیم و یا با هم تفاهم نداریم. بررسی های انجام شده بر روی دلایل طلاق نشان می دهد بسیاری از جدایی ها به دلیل عدم تناسب و کفویت دو طرف و گاهی خانواده های آن ها می باشد.

کارشناسان معتقدند تناسب و کفویت باید به‌ طور نسبی در زمینه های اجتماعی، خانوادگی، اقتصادی، فرهنگی، تحصیلی، اخلاقی، مذهبی و غیره وجود داشته باشد. هرچه این تناسبات بیشتر باشد، طرفین به درک بهتری از یکدیگر می رسند و در نتیجه این درک و تفاهم باعث کاهش اختلافات و افزایش مهر و محبت بین آن ها می شود.

«هم کفو بودن به معنی مثل و شبیه هم بودن نیست بلکه به معنی متناسب بودن است که ممکن است گاهی این تناسب در شبیه بودن باشد یا گاهی در هم جهت بودن و یا گاهی نیز در مکمل بودن نهفته باشد».

حال برای درک لزوم این تناسبات، به توضیح چند نمونه از آن ها می پردازیم:

تناسب مذهبی و عقیدتی

نوع نگرش افراد به دین و احکام اسلامی در زندگی مشترک، بسیار حائز اهمیت است. مثلا ممکن است در خانواده ای معاشرت کردن، گپ و‌ گفت، رعایت نکردن حجاب و از این قبیل مسائل در مقابل دیگر اعضای فامیل، مسئله ی آن چنان بغرنجی نباشد. حال این که ممکن است در خانواده ای دیگر تمام این مسائل نکوهیده شمرده شود.

آیا دختر و پسری از دو خانواده با چنین تفاوت هایی می توانند با این امید که قادر خواهند بود روی یکدیگر تاثیر بگذارند با هم ازدواج کنند؟

تناسب فرهنگی

در هر فرهنگی، نوع ارتباط افراد با یکدیگر متفاوت است. بنابر‌این نوع رفتارها، ابراز عواطف و احساسات نیز ممکن است متفاوت باشد.

مثلاً نوع خاصی از رفتار ممکن است در فرهنگی نشانه دوستی و محبت تلقی گردد در صورتی که همان رفتار در فرهنگی دیگر توهین آمیز و زننده به حساب آید و این مسئله که در بسیاری از روابط و رفتار‌ها می تواند وجود داشته باشد، زندگی کردن در زیر یک سقف را برای هر دو طرف کاری بس دشوار می نمایاند.

گاهی مدت زمان زیادی می طلبد که زن و شوهر بتوانند این تفاوت ها را درک کنند و گاهی اصلا به درک این موضوع نمی رسند.

تناسب اقتصادی

یکی دیگر از تناسباتی است که باید مد‌نظر گرفته شود، مخصوصا اگر تفاوت بین طرفین زیاد باشد. به عنوان مثال دختری که تمام عمر در رفاه بوده و به اصطلاح لای پر قو بزرگ شده است، نمی تواند با پسری که زندگی خود را در فقر و تنگدستی گذرانده زندگی آرامی داشته باشد.

مسلما آسایش و رفاهی که در خانواده خود داشته در خانواده همسرش نخواهد یافت. و نتیجه این کار تحقیر و سرزنش پسر خواهد بود. و حتی گاهی سوء‌ تفاهماتی از قبیل «چشم تو به دنبال پول پدرم بود»، «تو به خاطر پول، با من ازدواج کردی و …» را نیز به دنبال خواهد داشت.

تناسب تحصیلی

برخلاف بسیاری از افراد که معتقدند هر چه سطح سواد فرد بالاتر باشد، سطح فرهنگی و هوش او نیز بالاتر است، عده ای بر این باورند که سواد با فرهنگ رابطه ای ندارد. مثلا شخصی که سواد بالا دارد، ممکن است فرهنگ شهروندی یا آپارتمان نشینی نداشته باشد؛ در عوض فرد کم سوادی به خوبی قوانین را رعایت کند.

تحصیل می تواند نوع نگرش افراد را در زندگی تغییر دهد. دو نفر که هر دو در یک محیط تحصیلی رشد کرده اند‌، چه هر دو تحصیل‌کرده باشند و چه کم سواد، مسلما می توانند به درک بهتری از هم برسند.

هدف از ازدواج و زندگی مشترک، رسیدن به آرامش در کنار یکدیگر است که این آرامش به دست نمی آید مگر با رعایت کردن تناسباتی از این قبیل و با داشتن دقت و آگاهی کافی در هنگام انتخاب همسر.

اصلی ترین مسئله در ازدواج، رسیدن به آرامش است. برای رسیدن به این آرامش نیز بحث کفویت یا همتایی مطرح است. یعنی اگر در زندگی شما، مسائل مادی مهم است، باید حتما به کفویت اقتصادی دو خانواده توجه کنید، وگرنه شما با تنش ها و مشکلات متعددی مواجه می شوید.

گاهی خانواده های مۆمنی را می بینیم که در حد معمولی ایمان دارند و به معنای متعارف، مۆمن هستند. البته نه به آن معنای حقیقی ایمان و پس از ازدواج، با مشکلاتی مواجه می شوند و آن ازدواج با شکست روبرو می شود و تنها علت این عدم موفقیت، اختلاف طبقاتی یا اختلاف اقتصادی و یا اختلاف فرهنگی است.

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: به همگنان، زن دهید و از همگنان خود، زن بگیرید. پس می توان گفت کفویت، مهمترین شاخص ازدواج های موفق است.

وقتی به معنای واژه «همسر» می نگریم، درمی یابیم که همسری فقط به معنی زن و شوهر نیست، بلکه معنای وسیع تری در خود نهفته دارد که همان «هم سر» بودن است، یعنی یکی بودن، مثل هم بودن و تناسب داشتن از هر لحاظ و این گونه است که زن و شوهر، می توانند به آرامش دست یابند.

منبع: میهن فال