- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : < 1 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
اشاره:
آ یت الله محمّد مومن بن محمد قاسم شیرازی جزایری در روز شنبه ۱۷رجب ۱۰۷۴ هـ. ق در شیراز دیده به جهان گشود و در سال ۱۱۳۰ هـ. ق در هند وفات یافت. وی در ایام تحصیلی محضر اساتید بزرگی را درک نموده و به غیر از کسب علم در پی چیزی نبود. او صرف و نحو و معانی بیان و بدیع را از سید محمّد قاسم حسینی فرا گرفت و در لغت و فقه و اصول به درس زینالعابدین انصاری حاضر شد و علم کلام و حکمت و تفسیر و علوم ریاضی و منطق را از محضر محقق بزرگ محمد اسماعیل فسوی استفاده نمود و در علم حدیث و حکمت سالهای متمادی شاگردی علامه اوحد شاه محمد اصطهباناتی را نمود و علم طب را از طبیب حاذق محمد هادی فرا گرفت.
تالیفات
محمد مومن شیرازی ید طولایی در تألیف و تصنیف داشته و قریب به چهل کتاب و رساله از خود به جای گذاشته. وی دارای نثری بدیع و روان و نظمی عالی و تحسین برانگیز بوده است. وی مجموعهای به نام مجالس الاخبار و مجالس الاخیار، در هفت جلد تألیف کرده است که هر جلد آن مجلسی را شامل است و برای هر مجلس نامی خاص انتخاب کرده است: تألیف کتاب مجالس الاخبار هفت سال به طول انجامید و به گفته صاحب الذریعه مولف، از سال ۱۱۰۲ تا ۱۱۰۹ در ایام اقامت در هند این کتاب را تألیف کرده است. جلد پنجم کتاب شامل یک مقدمه و هشت جنت و یک خاتمه است که مولف، آن را در ۳۱ سالگی، در سال ۱۱۰۶ هـ. ق تألیف کرده و در آن به بیان حالات خود پرداخته و نامش را زهرهالحیاه الدنیا گذاشته است.