لوئی ماسینیون

لوئی ماسینیون louis massignon خاورشناس نامدار فرانسوی در سال ۱۸۸۳ در نوژان فرانسه به دنیا آمد .
تحصیلات مقدّماتی و دانشگاهی را در کشور خود گذراند و با زبانهای عربی و فارسی و ترکمن و آلمانی و انگلیسی آشنا شد و در دو مؤسّسه علمی « کلّژ دو فرانس » و دیگری « مؤسّسه مطالعات عالیه سوربن » به تدریس اشتغال یافت .
عضویّت وی در بنیاد فرانسوی باستان شناسی که در قاهره بپا شده بود او را با کشورهای  اسلامی آشنا کرد و این آشنایی موجب مسافرتهایی به مصر و عراق و سوریه و ایران و الجزایر و حجاز شد .
ماسینیون سالهایی چند ( از ۱۹۱۹ تا ۱۹۴۵ ) در کلّژ دو فرانس تدریس « جامعه شناسی اسلامی » را به عهده داشت و از سال ۱۹۳۲ به بعد ، موضوع « اسلام شناسی » را در « مدرسه مطالعات عالیه » نیز بر درس پیشین افزود.
در طیّ مسافرتهایش به مشرق زمین ، یکسال (۱۹۱۳) در دانشگاه قدیمی مصر به تدریس پرداخت و موضوع درس وی « تاریخ اصطلاحات فلسفی » بود .
در حفّاریهای عراق برای کشف « قصر الأخیضر» ، نیز حضور و مشارکت داشت . در سوریّه به پژوهش درباره فرقه « نصیریّه» همت گماشت و در اثر مطالعه کتاب« تذکره الأولیاء » اثر شیخ عطّار ، سخت به پژوهش در زندگی حسین بن منصور مشهور به حلّاج دلبستگی پیدا کرد و به ایران سفر نمود و از شهر بیضا ( از توابع فارس ) که زادگاه حلّاج بود ، دیدن کرد .
از آن پس محور اساسی تتبّعات وی ، زندگی حلّاج و عرفان ایرانی بود .
لوئی ماسینیون سردبیری « مجلّه جهان اسلامی »  را در پاریس به عهده داشت و سپس « مجلّه مطالعات اسلامی » جای آن را گرفت .
در نوامبر ۱۹۶۲ ( برابر آبان ماه ۱۳۴۱ ) در فرانسه بدرود زندگی گفت .