- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : ناظر محتوایی شماره یک
- 0 نظر
هر یک از پدر و مادرها، روزهایی که فرزندانشان میگذرانند را تجربه کردهاند. اغلب اگر والدین به آنها سخت میگرفتند، در آن روزگار فکر میکردند که با فرزندشان چنین برخوردی نخواهند داشت…
هر یک از پدر و مادرها روزهایی که فرزندانشان میگذرانند را تجربه کردهاند. اغلب اگر والدین به آنها سخت میگرفتند، در آن روزگار فکر میکردند که با فرزندشان چنین برخوردی نخواهند داشت. آنها در مواردی به اشتباه سعی میکنند، تمام خواستههای کودکانشان را هر چند درست نباشد، پاسخ مثبت دهند.
اما نکتهای که والدین باید مدنظرشان باشد، این است که باید به خاطر بسپارند، مسئولیتشان این است که فرزند خود را طوری تربیت کنید که در آینده، فردی مودب و مسئولیتپذیر باشد. آموزش فرزندان به طور مستقیم و غیر مستقیم، بخش بزرگی از وظایف تان است.
در این میان، یکی از مشکلات پدر و مادرها، نقص قوانینی است که برای فرزانشان تعیین میکنند. اکثر آنها، نظم و انضباط را با تنبیه اشتباه میگیرند. در حالی که باید توجه داشته باشند اگر برای فرزندانشان قوانینی صادر میکنند، قابل اجرا و در حد توان آنها باشد؛ این امر، نه تنها زندگی آنها را هدفدار خواهد کرد، همچنین به آنها کمک میکند که نظم فکری داشته باشد و با برخی تصمیمات اشتباه مقابله کنند.
برنامه روزانه، مهمترین رکن زندگی
همه ما دقیقا از همان روزهای اول مدرسه، خواندن ساعت را یاد گرفتیم و هر کدام از ما، ساعتهایی به رنگهای مختلف داشتیم. میتوان گفت که داشتن ساعت مچی، برای خیلی از افراد عادت شده است اما شاید از همان کودکی یاد نگرفتیم که ساعتهای روزانه را چگونه تقسیمبندی کنیم.
یکی از نکات مهمی که والدین باید توجه داشته باشند، این است که به فرزندانشان بیاموزند، زمان منظمی برای غذا، تکالیف روزانه و وقت خواب داشته باشند. اگر فرزندان بدانند این قوانین، تغییرناپذیر است و باید هر کاری را در زمان خاصی انجام دهند، این امر باعث میشود که از وظایفش سر پیچی نکند و علاوه بر این که از کودکی یاد میگیرند، منظم باشند، به مرور زمان این امر در آنها نهادینه میشود و مطمئنا در بزرگسالی، فرد موفقی خواهد بود.
پیمانهایی میان کودکان و والدین
یادمان باشد، قول و قرارهایی که با کودکانمان میگذاریم، منطقی و قابل اجرا باشد. قبل از این که با فرزند خود قول و قراری بگذاریم، مطمئن باشیم که این امر برای سن وسال او مناسب است و از توان او خارج نیست. باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر چه فرزندتان بزرگترمی شوند، نیاز به استقلال بیشتری دارند.
در مقابل، فکر میکنند که والدین باید به آنها حق تصمیمگیری بدهند و در برابر تصمیمهای معقولانه آنها، انعطافپذیری بیشتری نشان دهند. اما یک نکته مهم این است که کودکان نباید راه گریز از قوانین را پیدا کنند در غیر این صورت کودکان برای اجرای قوانین، انگیزهای نخواهند داشت.
وسوسه ها را حذف کنید
یکی از عاداتی که معمولا اکثر کودکان دارند، بیمیلی نسبت به غذا است. معمولا والدین از این که کودکانشان نامنظم غذا میخورند و غذا را در گوشه لپشان انبار میکند، شکایت دارند. در اغلب موارد، کودکان قبل از غذای اصلی، هله هولههایی میخورند و نسبت به غذایی که باید بخورند، بیمیل میشوند. در این صورت، بهتر است این نوع مواد غذایی را از دسترس کودکان خارج کنیم چرا که کودکان معمولا به این مواد غذایی علاقه دارند و در مواردی حتی ساعتها گریه میکنند تا آن را داشته باشند.
از جملات و کلمات بهتری استفاده کنیم
زمانی که کودک، شیطنتهایش ما را آزار میدهد، بهتر است صدای خود را بالا نبریم و از کلمات مناسب استفاده کنیم و به جای آن که مدام به او بگوییم چه کاری انجام ندهد، سعی کنیم از جملات بهتری استفاده کنیم. به طور مثال در هنگام بازی به جای این که به او بگوییم: «اسباببازی دوستت را نگیر»، سعی کنیم او را متقاعد کنیم که این بازی، نوبتی است و الان نوبت دوستش است که بازی کند.
بخش خانواده ایرانی تبیان؛ هانیه ورشوچی