- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 10 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
« تشویق به قرض در صورت نیازمندی »
۱.قال الامام کاظم علیه السلام : مَنْ طَلَبَ الرِّزْقَ مِنْ حِلِّهِ فَغُلِبَ فَلْیَسْتَقْرِضْ عَلَی اللّه عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَلَی رَسُولِهِ صلی الله علیه و آله.۱
فروع من الکافى، ج۵، ص ۹۳
امام موسی کاظم علیه السلام : کسی که به دنبال کسب روزی حلال برود، ولی در زندگی درمانده شود، باید قرض کند. خداوند و رسولش، او را [برای ادا] یاری خواهند کرد.
«عبور از صراط»
عن رسول الله – صلی الله علیه و آله – : … وَ مَنْ اَقرَضَ اخاهُ المومِنَ بکلِّ درهمٍ أقرضَهُ وزنَ جبلِ اُحُدٍ و جَبَلِ رضوانٍ و طُورِ سیناءَ حسناتٍ … .
«ثواب الاعمال، ص ۴۱۴»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که به برادر مومن خود قرض بدهد، در برابر هر درهمی که قرض داده هم وزن کوه اُحد، رضوان و طور سینا، حسنات خواهد داشت و اگر برای باز پس گیری آن مدارا کند، از پلِ صراط همچون برق جهنده، بدون حساب و عذاب خواهد گذشت.
«مقایسه قرض وصدقه»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : عَلی بابِ الجنّهِ مکتوبٌ: القرضُ بثمانیهَ عَشْرٍ و الصَّدَقَهُ بِعشرَهٍ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۳۸»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: بر روی درب بهشت این گونه نوشته شده است: قرض دادن هیجده برابر پاداش دارد و صدقه ده برابر.
«الویت های پاداش»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : الصّدقهُ بعشرَهٍ و القرضُ بثمانیهَ عشر و صِلَهُ الاخوان بعشرین و صلهُ الرّحم باربعهٍ و عشرین.
«الکافی، ج ۴، ص ۱۰»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: پاداش صدقه ده برابر، پاداش قرض هیجده برابر، پاداش پیوند و ارتباط با برادران دینی بیست برابر و پاداش صله رحم و پیوند با خویشاوندان، بیست و چهار برابر می باشد.
«افزایش اموال»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : لِأَنْ اُقرِضَ قرضاً أَحَبُّ اِلیَّ من انْ أصِلَ بمثلِهِ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۳۹»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: قرض دادن مال را، بیشتر دوست دارم تا آن که آن را ببخشم.
«وصیت امام علی ع به فرزندش در مورد قرض»
من وصایا امیر المومنین – علیه السّلام – لابنه الحسن – علیه السّلام – : وَ اغْتَنِم مَنِ اسْتَقَرضَکَ فی حالِ غناک لِیَجْعَلَ قضَاءَهُ لک فی یوم عُسْرَتِکَ.
«نهج البلاغه، نامه ۳۱»
امام علی – علیه السّلام – در وصیت به فرزندشان امام حسن – علیه السّلام – فرمود: اگر کسی در حال بی نیازی ات از تو قرض خواست، آن را غنیمت بشمار تا اینکه در روز تنگدستی و احتیاج، او نیز قرض تو را جبران نماید.
«پاداش روز شمار قرض»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : ما من مُومنٍ اقرَضَ مومناً یلتمسُ به وجه الله الاّحسب الله له أجرَه بحساب الصّدقه حتی یرجع الیه ماله.
«الکافی، ج ۴، ص ۳۴»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هیچ مومنی نیست که به خاطر خدا به مؤمن دیگر قرض دهد، جز آنکه خداوند هر روز ثواب صدقه دادن آنرا به حساب وی ثبت کند تا زمانی که آن مال به او باز گردد.
«خصلت قرض»
قال الامام الرّضا – علیه السّلام – : انّ اجرَ القَرض ثمانیهَ عَشَرَ ضِعفاً من اجرِ الصّدقه لانّ القرضَ یصلُ الی مَنْ لا یَضع نفسَهُ للصَّدَقَه لأخذِ الصّدقه.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۴۰»
امام رضا – علیه السّلام – فرمود: پاداش قرض دادن هیجده برابر اجر صدقه است، زیرا قرض به کسی می رسد که خود را برای گرفتن صدقه، ضایع (و کوچک) نمی کند.
«ضرر قرض کردن»
قال الامام علی – علیه السّلام – : ایّاکم و الدِّیْن، فانّهُ همٌّ باللّیل و ذلٌّ بالنّهار
«وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص ۷۷»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: از قرض کردن پرهیز نمائید، چون قرض باعث غم و اندوه شب و خواری انسان در روز است.
«حج وازدواج»
قالَ ابی موسی: قلت لابی عبدالله – علیه السّلام – : جُعِلْتُ فداک یستقرِضُ الرجُلُّ و یحُجُ؟ قالَ: نَعَم، قلتُ: … .
«وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص ۸۲»
ابو موسی می گوید: به امام صادق – علیه السّلام – عرض کردم، فدایت شوم، آیا شخصی می تواند قرض بگیرد و فریضه حج را با آن انجام دهد؟ فرمود: آری. عرض کردم: آیا می تواند برای ازدواج قرض بگیرد؟ فرمود: آری، قرض کند و ازدواج نماید و شب و روز منتظر روزی خدا باشد.
«سود دربرابر عدم پاداش»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : … فان اعطاهُ اکثَرَ ممّا اخذَهُ من غیر شرطٍ بینهما فهو مباحٌ له، و لیسَ لَهُ عندَ اللهِ ثوابٌ فیما اقرَضَه.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۷»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: اگر قرض گیرنده بدون قرار قبلی، سودی به صاحب مال بدهد مباح است، ولی آن قرض دهنده پاداشی از خدا نخواهد گرفت.
«بخشودگی قرض گیرنده»
قال الامام الباقر – علیه السّلام – : کلُّ ذَنبٍ یکفُرُهُ القتلُ فی سبیلِ الله الاّ الدَّین لا کَفّارهَ لَه الاّ اداءُهُ او یَقضی صاحِبَهُ، او یَعفُوَ الذّی لَهُ الحقّ.
«وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص ۸۳»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: هر گناهی با شهادت در راه خدا بخشیده و پاک می شود، مگر قرض که کفّاره ای ندارد جز اینکه توسط شخص بدهکار یا شخص دیگری پرداخت شود و یا اینکه طلب کار گذشت نماید.
«لطف اللهی»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَنْ ارادَ ان یُظلّهُ اللهُ فی ظلِّ عَرْشِهِ یومَ لا ظِلَّ اِلاّ ظلُّهُ فلینظُر مُغسِراً او لِیَدَعْ لَهُ عن حَقّهِ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۰»
پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که مایل است (در روز قیامت) زیر سایه خدا باشد، روزی که هیچ سایه ای جز سایه خدا نیست، پس به انسان تنگدستِ بدهکار مهلت دهد یا اینکه به نفع او از حقّش بگذرد.
«مهلت دادن»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : اِنّ اللهَ عزوجلَّ یُحِبُّ انظارَ المُعْسِر وَ مَنْ کانَ عزیمُهُ معسِراً فَعلیه ان ینظُرَهُ الی مَیْسَرهِ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۳»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: خداوند متعال مهلت دادن به تنگدست را دوست دارد و کسی که بدهکارش تنگدست است، باید به او مهلت دهد تا توانمند گردد.
«ادائ دین»
عن النبی – صلی الله علیه و آله – : کَما لا یَحلُّ لِغَریمک ان یُمطِلَکَ وَ هُوَ مُؤسِرٌ، فکذلِکَ لا یَحِلُّ لَکَ ان تُعسِرَهُ اذا علِمْتَ أَنَّهُ معسِرٌ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۳۹»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: همان طور که برای کسی که از تو قرض گرفته و توانگر است (توان پرداخت قرضش را دارد)، جایز نیست که اداء آن را به تاخیر اندازد، برای تو هم جایز نخواهد بود که با اینکه می دانی او تنگدست است، از او مطالبه قرضت را بکنی.
«برآورده شدن حوایج»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَن یَسَّرَ عَلی مؤمِنٍ و هُوَ مُعْسِرٌ، یَسَّرهُ الله علیه حوائجهُ فی الدّنیا و الاخرَه.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۲»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که با انسان تنگدست مؤمن مدارا نماید (در گرفتن قرض خود به او مهلت داده و یا آن را ببخشد)، خداوند در برآوردن حوائج دنیا و آخرتِ او مدارا خواهد کرد.
«تعجیل در پرداخت دین»
قال النبی – صلی الله علیه و آله – : مَنْ یُمطِلُ عَلی ذی حَقٍّ حقَّهُ و هُوَ یقدِرُ علی اداءِ حقِّهِ فَعَلیهِ کلَّ یَومٍ خطیئَهُ عَشّارٍ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۴۶»
پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که قادر به پرداخت حق دیگران است، اگر طلبکار را معطل کند، در مقابل هر روز تاخیر، گناه شخص باج گیر در نامه علمش ثبت خواهد شد.
«امتیاز مهلت دادن»
قال الامام الصادق – علیه السّلام – : «مَنْ اقرَضَ قَرْضاً فَضَرَبَ لَهُ اجَلاً فَلَمْ یُؤتَ بِهِ عندَ ذلِکَ الاجَلِ، فاِنَّ لَهُ من الثّوابِ … .
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۳۹»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هر گاه انسان به شخصی قرض دهد و برای باز پرداخت آن زمان مشخص نماید، چنانچه در موعد مقرر مال او پرداخت نشود، یک دینار صدقه، به ازای هر روز در نامه عملش ثبت خواهد شد.
«برگرداندن قرض»
عن الامام الرضا – علیه السّلام – : اِعلَمْ انَّ مَنِ اسْتَدانَ دَیناً و نَوی قضاءَهُ، فهو فی امانِ الله حَتّی یقضیه، فاِنْ لَمْ یَنْوِ قضاءَهُ فهو سارقٌ.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۵۰»
امام رضا – علیه السّلام – فرمود: کسی که قرض بگیرد در صورتی که تصمیم داشته باشد آن را پس دهد، در امانِ خداست تا آن را اداء کند، ولی اگر تصمیم نداشته باشد آنرا به صاحبش برگرداند، پس او دزد محسوب می شود.
«نمونه ظلم»
قال رسولِ الله – صلی الله علیه و آله – : مَطَلُ الغنیِّ ظلمٌ.
«وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص ۹۰»
پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – فرمود: تاخیر در پرداخت قرض توسط انسان توانمند و غنی، ظلم است.
«ثواب زکات»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَنْ اقرَضَ مومناً قرضاً ینتظِرُ بِهِ مَیْسورَهُ کانَ مالَهُ فی زکاهٍ و کانَ هو فی صلاهٍ منَ الملائکهِ حتّی یودّیهُ الیه.
«بحار الانوار، ج ۱۰۳، ص ۱۳۹»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر کس به مومنی قرض بدهد و منتظر بماند تا قرض گیرنده فراخی یابد، آن مال ثواب زکات خواهد داشت و قرض دهنده مورد درود فرشتگان می باشد تا این که قرضش ادا شود.
«طلب یاری»
قال الامام علی بن الحسین – علیه السّلام – : طَلَبُ الحوائج اِلَی النّاسِ مَذَلَّهٌ لِلْحیاه و مذهبهٌ لِلْحَیاءِ و استخفافٌ بِالوَقارِ وَ هو الفقر الْحاضِر … .
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۳۶»
امام سجاد – علیه السّلام – فرمود: دست نیاز به سوی مردم دراز کردن، سبب ذلّت و خواری در زندگی خواهد بود و نیز موجب از بین رفتن حیاء و خوار و ناچیز شدن شخصیت و وقار خواهد گشت به طوری که همیشه احساس نیاز و تنگدستی نماید و هر چه کمتر به مردم رو بیندازد و درخواست کمک کند، بیشتر احساس بی نیازی و خود کفائی خواهد داشت.
«گنجهای ۴ گانه نیکی»
قال الامام الباقر – علیه السّلام – : اربعٌ من کنُوزِ البرّ: کتمانُ الحاجَه وَ کِتمانُ الصّدقَه و کتمانُ الوَجَع و کتمان المُصیبهِ.
«بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۱۷۵»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: چهار چیز از گنج های خیر و نیکی است: پوشاندن حاجت و نیاز خود از دیگران، دادن صدقه و کمک به افراد به صورت مخفیانه، کتمان رنج و ناراحتی ها و تحمل مصیبت.
«الویت ثواب در معراج»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : رایتُ لیلهً اُسری بی علی بابِ الجَنّهِ مکتوباً الصّدَقَهُ بعَشْرِ امثالِها و القرضُ بثمانیهَ عشرٍ. فقلتُ: یا جبرئیل … .
«کنز العمّال، ح ۱۵۳۷۴»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: شبی که به معراج برده شدم دیدم که روی درب بهشت این چنین نوشته بود: صدقه ده برابر پاداش دارد و قرض هیجده برابر. به جبرئیل گفتم: چرا قرض برتر از صدقه است؟ گفت: چون قرض گیرنده فقط به خاطر نیازش قرض می گیرد ولی سائل تقاضای کمک می کند، اگر چه بی نیاز باشد.
«استجابت دعا»
قال رسول الله – صلی الله علیه و آله – : مَنْ ارادَ ان تُستَجابُ دعَوَتُهُ و اَن تکشِفَ کُرْبَتُه فَلیُفَرّج عَن مُعسرٍ.
«کنز العمال، ح ۱۵۳۹۸»
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: کسی که مایل است خداوند دعایش را مستجاب نموده و غم و اندوهش را بزداید، پس باید تلاش کند که غم و اندوه انسان تنگدست را برطرف نماید.
«غنیمت شمار»
قال الامام علی علیه السلام : اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَکَ فِی حَالِ غِنَاکَ لِیَجْعَلَ قَضَاءَهُ فِی یَوْمِ عُسْرَتِکَ
تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ؛ ص۳۹۹
امام علی علیه السلام فرمود : کسی را که در روزگار بی نیازی ات از تو قرض بخواهد غنیمت شمار تا اینکه ادای قرضش را در روزگار سختی تو قرار دهد.
«قرض دادن به خدا»
قال الامام علی علیه السلام : مَنْ أَقْرَضَ اللَّهَ جَزَاه
تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ؛ ص۳۹۹
امام علی علیه السلام فرمود : هر که به خدا قرض دهد خداوند جزایش دهد.
«هجده برابر»
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : الصَّدَقَهُ بِعَشَرَهٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمَانِیَهَ عَشَر
مکارم الأخلاق ؛ ص۱۳۵
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: صدقه ده برابر و قرض دادن هجده برابر (پاداش دارد).
«بوی بهشت»
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : مَنِ احْتَاجَ إِلَیْهِ أَخُوهُ الْمُسْلِمُ فِی قَرْضٍ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَیْهِ فَلَمْ یَفْعَلْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ رِیحَ الْجَنَّه
مکارم الأخلاق ؛ ص۴۳۱
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: هر که مسلمانى بوى محتاج شود که قرض گیرد و او بتواند و قرض ندهد خداوند بوى بهشت را بر او حرام می کند.
« زاهدان دنیا»
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : یَا أَبَا ذَرٍّ طُوبَى لِلزَّاهِدِینَ فِی الدُّنْیَا الرَّاغِبِینَ فِی الْآخِرَه ؛ اتَّخَذُوا کِتَابَ اللَّهِ شِعَاراً وَ دُعَاءَهُ دِثَاراً یَقْرِضُونَ الدُّنْیَا قَرْضا
مکارم الأخلاق ؛ ص۴۶۴
رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: ای اباذر ! خوشا به حال زاهدان در دنیا و راغبان به آخرت، کتاب خدا را شعار و دعا را دثار خود قرار دادند و دنیا را از خود قیچى کردند و خود را از دنیا جدا ساختند.
« زکات شمرده شدن قرض »
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : مَنْ أقْرَضَ مُؤمِنا قَرْضا یُنْظِرُ بِهِ مَیْسُوَرَهُ کَانَ مَالُهُ فِی زَکَاهٍ وَ کَانَ هُوَ فِی صَلاَهٍ مِنَ الْمَلَائِکَهِ حَتَّی یُؤَدِّیَهُ الیه
میزان الحکمه، ج ۸، ص ۱۲۶
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: هر کس به مؤمنی قرض دهد، مدت زمانی که صبر می کند تا وضع قرض گیرنده بهتر شود، مالش در حکم زکات خواهد بود و خودش هم با فرشتگان در حال نماز است تا بده کارش قرض خود را ادا کند.
« آسان گرداندن قرض »
قال الامام صادق علیه السلام : اللَّهُمَّ لَحْظَهً مِنْ لَحَظَاتِکَ تَیَسَّرْ عَلَی غُرَمَائِی بِهَا الْقَضَاءَ وَ تَیَسَّرْ لِی بِهَا الاِقْتِضَاءَ إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَی ءٍ قَدِیرٌ.
مفاتیح الجنان، ص ۱۳۵۵
امام صادق علیه السلام : خدایا، توجهی می خواهم از توجهاتت که بدان بازپرداخت را بر طلب کارانم و وام گیری را بر من آسان گردانی که به راستی تو بر هر چیزی توانایی.
« نماز با فرشتگان »
قال الامام باقر علیه السلام : مَنْ أقْرَضَ رَجُلاً قَرْضا إِلَی مَیْسَرَهٍ کَاَن مَالُهُ فِی زَکَاهٍ وَکَانَ هُوَ فِی الصَّلَاهِ مَعَ الْمَلاَئِکَهِ حَتَّی یَقْضِیَهُ.
اصول کافى، ج ۳، ص ۵۵۸.
امام باقر علیه السلام فرمود: هر کس به دیگری قرض بدهد تا وقت توانگری پرداخت کند، مال او در زکات است و خودش هم با فرشتگان در حال نماز است تا بده کار قرض خود را بپردازد.
« ثواب همیشگی صدقه در قرض »
قال الامام صادق علیه السلام : ما مِن مُؤمِنٍ اَقْرَضَ مؤمناً یَلْتَمِسُ به وَجْه اللّه الاّ حَسِبَ اللّه لهُ اَجْره بِحسابِ الصدَقه حَتّی یَرْجعَ الیه مآلِه.
اصول کافى، ج ۴، ص ۳۴.
امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمنی نیست که برای خشنودی خدا به مؤمن دیگر قرض دهد، مگر اینکه خداوند تا بازگشت مالش، برای او ثواب صدقه را منظور کند.
« قرض دادن محبوب تر از صدقه دادن »
قال الامام صادق علیه السلام : َأَنْ أقْرِضَ قَرْضا أحَبُّ إلَیَّ مِنْ أنْ أَتَصَدَّقَ بِمِثْلِهِ وَ کَانَ یَقُولُ مَن أَقْرَضَ قَرْضا وَ ضَرَبَ لَهُ أجَلاً فَلَمْ یُؤْتَ بِهِ عِنْدَ ذَلِکَ الْأجَلِ کَاَنَ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ فِی کُلِّ یَوْمٍ یَتَأَخَّرُ عَنْ ذَلِکَ الْأجَلِ بِمِثْلِ صَدَقَهِ دِینَارٍ وَاحِدٍ فِی کلِّ یَوْمٍ.
. وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص۸۷.
امام صادق علیه السلام فرمود: اگر قرضی بدهم نزد من محبوب تر است از آنکه مانند آن را صدقه بدهم. (نیز می فرمود:) هر که قرضی بدهد و موعد بازپرداختی معیّن کند و در وقت مقرر پرداخت نشود، برای هر روزی که تأخیر افتد، ثواب صدقه دیناری را دارد که در هر روز داده شود.
« محبوب تر از صله رحم »
قال الامام صادق علیه السلام : لِاَنْ أُقْرِضَ قَرْضا اَحَبُّ اِلیِّ مِنْ اَنْ اَصِلَ بِمِثْلِهِ.
بحارالانوار، ج ۱۰۰، ص ۱۳۹
امام صادق علیه السلام می فرماید: من قرض دادن را از انجام دادن صله رحم، دوست تر می دارم»
« تعهد ادای قرض »
قال الامام صادق علیه السلام : لا یأخُذُ اَمْوالَ الناس الاّ وَ عِنْدَهُ وَفَاءٌ لِما یأخُذُ مِنْهُمْ… فَاِنَّ اللّه یَقُولُ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَأکُلوا اَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ اِلاّ اَنْ تَکُونَ تِجَارَهً عَنْ تَراضٍ مِنْکُمْ.
تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۲۳۶
امام صادق علیه السلام می فرماید: اموال مردم را نباید از آنها گرفت؛ مگر اینکه با تعهد ادای آن همراه باشد؛ زیرا خداوند در قرآن کریم می فرماید: اموالتان را میان خودتان به باطل مصرف نکنید جز از طریق تجارتی که میان شما مورد توافق قرار گرفته باشد.
« برابر بودن بازنگرداندن قرض با دزدی »
السُّراقُ ثَلاثَهٌ مانِعُ الزَّکاهِ وَ مُسْتَحِلُّ مُهُورِ النِّساءِ وَ کَذَلِکَ مَنِ اسْتَدانَ وَ لَمْ یَنْوِ قَضاءَهُ.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۱۲
امام صادق علیه السلام : دزدها سه دسته اند: کسی که از دادن زکات خودداری کند؛ کسی که از پرداخت مهریه زنان خود سر باز زند و آن را حلال بداند؛ کسی که از دیگری قرض کند و به هنگام قرض کردن، قصد ادای آن را نداشته باشد.
« قرض، مایه شادی خدا و رسول »
قال الامام صادق علیه السلام : اَلْقَرْضُ عِنْدَنَا بِثَمَانِیَهَ عَشَرَ وَ الصَّدَقَهُ بِعَشَرَهٍ… یَا عُثْمَانُ اِنَّکَ لَوْ عَلِمْتَ مَا مَنْزِلَهُ الْمُؤْمِنِ مِنْ رَبِّهِ مَا تَوَانَیْتَ فِی حَاجَتِهِ وَ مَنْ أَدْخَلَ عَلَی مُؤْمِنٍ سُرُورا فَقَدْ أَدْخَلَ عَلَی رَسُولِ اللّه صلی الله علیه و آله وَ قَضَاءُ حَاجَهِ الْمُؤْمِنِ یَدْفَعُ الْجُنُونَ وَ الْجُذَامَ وَ الْبَرَصَ.
فروع من الکافى، ج۴، ص ۳۴
امام صادق علیه السلام : نزد ما، قرض، هجده و صدقه، ده ثواب دارد… . ای عثمان، اگر بدانی که شأن مؤمن نزد خدا چه قدر است، هرگز در برآوردن حاجت او سستی نخواهی کرد و هر کس دل مؤمنی را شاد کند، همانا دل رسول خدا صلی الله علیه و آله را شاد کرده است. برآوردن حاجت مؤمن، دیوانگی و پیسی و جذام را دور می سازد.