فضائل امام رضا(ع) از زبان معصومین(علیهم اسلام)

کلینى رحمه الله در کتاب «کافى» از یزید بن سلیط نقل کرده است که گفت :

همراه عدّه‏ اى به قصد عمره راه افتاده بودم ، بین راه در محلّى با حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام ملاقات کردم ، به ایشان عرض کردم : فدایت شوم ، این محلّى را که در آن هستیم بخاطر دارید ؟

فرمود : بلى ، و آیا تو نیز در خاطرت هست ؟

گفتم : بلى ، من و پدرم شما را که همراه امام صادق علیه السلام و برادرانت بودید در اینجا ملاقات کردیم ، پدرم به امام صادق علیه السلام عرض کرد : فداى شما شوم ، همگى امامان پاک و معصوم هستید و کسى از مرگ رهائى نمى ‏یابد ، به من مطلبى بگو تا براى آیندگان بازگو کنم که راه آنها مشخّص و تکلیف آنها روشن باشد و دچار گمراهى و انحراف نشوند .

فرمود : بلى ، اینها همه فرزندان من هستند ، سپس به شما اشاره نمود و فرمود :

وهذا سیّدهم وقد عُلّم الحکم والفهم والسخاء والمعرفه بما یحتاج إلیه الناس، وما اختلفوا فیه من أمر دینهم ودنیاهم.

و این آقا سرور همه آنها است ، به او حکمت و فهم و بخشندگى آموخته شده ، و به آنچه مردم نیاز دارند ، و آنچه در او اختلاف کنند از مشکلات دینى و امور دنیوى شناخت دارد.

و او خوش اخلاق و خوش برخورد است ، او درى از درهاى رحمت الهى است و در او خصوصیّت دیگرى است که از تمام اینها بهتر است پدرم عرض کرد : پدر و مادرم فدایت ، آن خصوصیّت و امتیاز چیست ؟

فرمود : خداوند تبارک و تعالى از نسل او دادرس و فریادرس این امّت و دانش و نور و فضیلت و حکمت آن را خارج مى‏ کند ، او بهترین نوزاد و بهترین نوجوان است .

یحقن اللَّه عزّوجلّ به الدماء، ویصلح به ذات البین ویلمُّ به الشعث.

خداوند به سبب او خونها را حفظ مى‏ کند و بین افراد صلح و سازش برقرار مى‏ نماید ، و پراکندگى را به اجتماع و اتّفاق تبدیل مى‏ سازد .

برهنه را مى ‏پوشاند و گرسنه را سیر مى‏ نماید و ترسان را ایمن مى‏ گرداند ، خداوند بخاطر او بارانش را مى ‏فرستد و به بندگانش رحم مى‏ کند ، او بهترین میانسال و بهترین نوجوان است ، گفتار او حکمت و خاموشى او دانش است ، براى مردم بیان مى‏ کند و روشن مى‏ سازد آنچه را که اختلاف دارند و بستگان و خویشان او به سیادت و آقایى مى‏ رسند قبل از آنکه او به سنّ بلوغ رسد… .[۱]

روایت شده است : آن حضرت پیراهن سبز رنگ خود را که از پشم نرم و نازک تهیّه شده بود به دعبل مرحمت نمود و فرمود :

احتفظ بهذا القمیص، فقد صلّیت فیه ألف لیله [فی کلّ لیله] ألف رکعه ، وختمت فیه القرآن ألف ختمه.[۲]

این پیراهن را خوب نگهدارى کن ، من هزار شب در آن هر شبى هزاررکعت نماز خوانده‏ ام ، و در آن هزار مرتبه قرآن را ختم کرده‏ ام .

شیخ صدوق قدس سره در کتاب «عیون اخبار الرضا علیه السلام» از مفضّل نقل مى‏ کند که گفت :

خدمت حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام رسیدم آن حضرت فرزندش على علیه السلام را به دامن گرفته بود ، مى‏ بوسید و زبانش را مى‏ مکید ، گاهى بر شانه مى ‏گذاشت و گاهى در بر مى‏ گرفت و مى ‏فرمود :

بأبی أنت واُمّی ما أطیب ریحک، وأطهر خلقک، وأبین فضلک .

پدر و مادرم فداى تو ، چقدر نیکو و معطّر است بوى تو ، و چه پاکیزه است اخلاق تو ، و چه روشن و ظاهر است برترى و فضیلت تو .

عرض کردم : فدایت شوم ، به قدرى این فرزندت را دوست دارم و محبّت او در دلم قرار گرفته است که هیچ کسى را جز خودت آن قدر دوست ندارم .

به من فرمود : اى مفضّل ! مقام و منزلت او نسبت به من مانند مقام و منزلت من نسبت به پدرم مى‏ باشد «ذُرّیَّهٌ بَعْضُها مِنْ بَعْض وَاللَّه سَمیعٌ عَلیمٌ»[۳]. «ذریّه‏ اى هستند که بعضى از آنها از بعضى دیگر فضائل و کمالات را به ارث مى ‏برند ، و خداوند شنوا و دانا است» .

عرض کردم : آیا او بعد از شما امام و پیشوا و فرمانروا است ؟

فرمود : نعم ، من أطاعه رشد ومن عصاه کفر .

بلى ، هر که او را اطاعت کند راه را یافته و به سعادت رسیده است ، و هر که او را نافرمانى کند بى ‏راهه رفته و کافر گشته است .[۴]

پی نوشت ها:

[۱] . الکافى، ج۱، ص۳۱۳، حدیث ۱۴؛ مدینه المعاجز، ج۶،ص ۲۵۱، حدیث ۵۸؛   حلیه الأبرار، ج۲، ص ۳۷۸؛  إعلام الورى، ص ۳۱۷، بحار الأنوار، ج۵۰، ص ۲۵، حدیث ۱۷؛  الإرشاد، ص ۳۴۲؛ الغیبه شیخ طوسى ، ص ۲۷ .

[۲] . امالى طوسى، ص ۳۵۹ ح ۸۹ مجلس ۱۲؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص ۲۳۸، حدیث ۷٫

[۳] . آل عمران، ۳۴٫

[۴] . عیون اخبار الرضا علیه السلام: ۲۶/۱ ح ۲۸، بحار الأنوار : ۲۰/۴۹ ح ۲۶٫